ظرفیت بزرگ اکران‌های خارجی که در غفلتی بزرگ، زنگار گرفته است هرچه قدر که فیلم‌های کوتاه و بلند سینمای ایران در جشنواره‌های مختلف خارجی می‌درخشند و انواع جوایز سینمایی را به دست می‌آورند، کمتر فیلمی از ایران موفق می‌شود تا در چرخه اکران کشورهای دیگر حضور پیدا کند و موفق شود تا نظر تماشاگران سایر […]

ظرفیت بزرگ اکران‌های خارجی که در غفلتی بزرگ، زنگار گرفته است

هرچه قدر که فیلم‌های کوتاه و بلند سینمای ایران در جشنواره‌های مختلف خارجی می‌درخشند و انواع جوایز سینمایی را به دست می‌آورند، کمتر فیلمی از ایران موفق می‌شود تا در چرخه اکران کشورهای دیگر حضور پیدا کند و موفق شود تا نظر تماشاگران سایر کشورها نیز به سمت خود جلب کند

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهید یاران؛  هرچه قدر که فیلم‌های کوتاه و بلند سینمای ایران در جشنواره‌های مختلف خارجی می‌درخشند و انواع جوایز سینمایی را به دست می‌آورند، کمتر فیلمی از ایران موفق می‌شود تا در چرخه اکران کشورهای دیگر حضور پیدا کند و موفق شود تا نظر تماشاگران سایر کشورها نیز به سمت خود جلب کند.
شاید بسیاری از منتقدان بر این باور باشند که هنوز سینمای ما در کشور خودمان جایگاه چندان مهمی ندارد و کل تعداد تماشاگران و مخاطبان سینمارو کشور در سال در خوش‌بینانه‌ترین حالت آن به عدد شش و یا هفت میلیون نفر هم نمی‌رسند و اصطلاحاً کسی برای سینما «تره هم خرد نمی‌کند» حالا به فکر اکران‌های بین‌المللی باشیم؟! در کشور ما هنوز در برخی از شهرها هیچ سالن سینمایی وجود ندارد و بسیاری از سالن‌های سینمایی شهرهای دیگر نیز از کمترین استاندارد لازم برخوردارند؛ هرچند سازمان سینمایی در تلاش است تا تعداد سالن‌های استاندارد کشور را افزایش دهد و قول ۱۰۰۰ سالن سینمایی را تا پایان دولت سیزدهم داده است، اما قطعاً در کنار وجود سالن‌های سینمایی، مهم بودن فیلم‌های باکیفیت در ژانرهای مختلف است تا تعداد افراد بیشتری با سلایق مختلف را راهی این سالن‌ها کند.
البته با همین بضاعت موجود سینمای ایران در ابعاد بین‌الملل، برخی فیلم‌ها که پتانسیل اکران‌های بین‌المللی داشته‌اند، توسط خود عوامل و با رایزنی‌های آنها (نه سیاست‌گذاری‌های دولتی) توانسته‌اند فیلم خود را در کشورهای دیگر اکران کنند؛ نمونه موفق این ماجرا دو فیلم «متری شیش و نیم» و انیمیشن «پسر دولفینی» است.

فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» به نویسندگی و کارگردانی سعید روستایی و تهیه‌کنندگی سید جمال ساداتیان برای نخستین‌بار در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد که موفق شد علاوه بر سیمرغ‌های فنی در بخش‌های تدوین و صدابرداری، سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را نیز به دست آورد. نوید محمدزاده و پیمان معادی بازیگران اصلی این فیلم هستند.
سینمایی «متری شیش و نیم» علاوه بر حضور در جشنواره‌های متعدد بین‌المللی و کسب جوایزی همچون بهترین کارگردانی و بازیگری مرد از جشنواره فیلم توکیو، بهترین فیلم جشنواره فیلم زوریخ و بوردو و جایزه ویژه هیئت داوران از جشنواره فیلم هنرهای رزمی چین، بعد از موفقیت خود در جشنواره ریم پولار، در سینماهای فرانسه اکران شد و در نهایت به فروش ۱.۳ میلیون‌دلاری در سینماهای فرانسه دست‌یافت.
بریتانیا و اسپانیا مقاصد بعدی دومین ساخته روستایی بود؛ سینمایی «متری شیش و نیم» با حضور یک‌ساله در سینماهای بریتانیا موفق شد در فهرست برترین فیلم‌های اکران شده در سال ۲۰۲۳ و در رتبه بیست و چهارم قرار بگیرد و بعد از آن راهی کشور اسپانیا شود تا در لیست اکران عمومی این کشور قرار بگیرد.

اما دومین فیلمی که علاوه بر اکران عمومی در کشور، اکران‌های بین‌المللی خوبی را تجربه کرد، انیمیشن «پسر دلفینی» بود؛ این انیمیشن به کارگردانی محمد خیراندیش و تهیه‌کنندگی محمدامین همدانی که در سال ۹۹ تولید شده بود، بعد از کرونا و سال گذشته راهی اکران سینماهای کشور شد و توانست با فروش بیش از ۲۳ میلیاردتومانی گیشه خوبی را در آن سال به دست آورد. عوامل این انیمیشن تصمیم گرفتند تا از پتانسیل سینمای روسیه استفاده کرده و انیمیشن خود را در آن کشور نیز اکران کنند؛ همدانی تهیه‌کننده پسر دلفینی درباره این اتفاق می‌گوید: «ما توانستیم با بزرگ‌ترین توزیع‌کننده فیلم در روسیه به توافق برسیم. شرکت «CPS» پیشنهاد بالاترین هزینه را از بین سایر شرکت‌ها برای تبلیغات به ما داد پس با آن‌ها وارد قرارداد شدیم و در نتیجه فیلم ما در ۲۷۱۲ سالن به اکران درآمد و در دو هفته اول اکران توانستیم دومین رتبه فروش را در روسیه به دست آورده و مبلغی در حدود ۱۰۰ میلیون روبل معادل یک و هفت دهم میلیون دلار (بیش از ۵۰ میلیارد تومان) فروش داشته باشیم. ابتدا این فیلم به زبان روسی و به شکل بومی شده‌ای ترجمه و بازنویسی و سپس وارد مرحله صداگذاری و دوبله شد و به‌جرئت می‌توانم بگویم دوبله‌ای که به زبان روسی انجام شد حتی به‌مراتب از دوبله فارسی بهتر و قوی‌تر بود.»

ترکیه مقصد بعدی این انیمیشن بود و در آن کشور با دوبله ترکی و با همکاری خوانندگان و بازیگران معروف این کشور و تبلیغات فراوان، گیشه خوبی را داشته باشد. این انیمیشن با ۳۰۰ سالن اکران خود را در ترکیه شروع کرد و دو ماهی روی پرده‌های سینمای این کشور بود. علاوه بر روسیه و ترکیه، انیمیشن «پسر دلفینی» در صربستان، مونته‌نگرو، بوسنی و اسپانیا هم به اکران درآمد و بعد از آن راهی کشورهای شرق اروپا شد و در آنجا نیز به موفقیت‌هایی دست پیدا کرد.

و حالا قرار است با رایزنی‌های اداره کل تأمین و رسانه بین‌الملل سازمان صداوسیما، فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» در سینماهای لبنان به اکران برسد. بی‌تردید کشورهایی مثل ترکیه، لبنان، قطر و کشورهای فارسی‌زبانی مثل تاجیکستان و افغانستان می‌توانند مقاصد خوبی برای فیلم‌های ایرانی باشند و در نگاهی به بلندای بیشتر، کشورهایی نظیر روسیه و چین نیز می‌توانند به این فهرست اضافه شوند؛ سینمای چین در حال حاضر با بیش از یک صدهزار سالن سینمایی در حال رقابت با سینمای هالیوود است و به دلیل روابط دوستانه‌ای که با کشور ما دارد، می‌تواند مقصدی برای سینمای ما باشد، همان‌طور که روسیه می‌تواند فیلم‌های ما را به اکران عمومی برساند؛ مهم سیاست‌های بلندمدت و کوتاه‌مدتی است که می‌تواند به بازارهای فرهنگی این کشورها وارد شده و از ظرفیت بزرگ اکران سینما و حتی تئاترهای آنها بیشترین استفاده را ببرد.