جنگ روسیه و اوکراین که وارد نهمین ماه خود شده بالا و پایین های زیادی داشته و بسیاری از کشورها تکلیف خود را در این جنگ مشخص کرده اند، اما رژیم صهیونیستی و ترکیه در این بین یکی به نعل و یکی به میخ می کوبند و به طور صریح و رسمی موضوع خود را […]

جنگ روسیه و اوکراین که وارد نهمین ماه خود شده بالا و پایین های زیادی داشته و بسیاری از کشورها تکلیف خود را در این جنگ مشخص کرده اند، اما رژیم صهیونیستی و ترکیه در این بین یکی به نعل و یکی به میخ می کوبند و به طور صریح و رسمی موضوع خود را – هرچند دقیقا مشخص است- ابراز نمی کنند.

ترکیه که در چند سال گذشته خود را درگیر جنگ هایی همچون لیبی و سوریه نموده عملا در جبهه مقابل روسیه در این جنگ ها قرار گرفته است، اما آنکارا سعی کرده که در موضوع جنگ اوکراین و روسیه حالت مصلح به خود بگیرد و خود را در ظاهر طرفدار هیچ یک از طرفین جنگ نشان ندهد، اما شواهد حکایت از عکس این موضوع دارد.
به گزارش پایگاه خبری شهید یاران، در روزهای اخیر برخی منابع محلی در استان ادلب (شمال شرق سوریه) که در تصرف گروه تروریستی تحریر الشام (یا همان جبهه النصر سابق) می باشد، از اعزام ۸۰۰ تروریست به اوکراین برای جنگ علیه ارتش روسیه خبر داده اند.
این منابع اعلام کرده اند که عملیات اعزام این تعداد تروریست مزدور در دو هفته گذشته و در دو مرحله و در هماهنگی با گروهک تروریستی “هیئه تحریر الشام” انجام شده است.
طبق این گزارش، تروریست‌ها در قالب گروههای کوچک‌تر ابتدا به اردوگاههای «الجهاد» و «البشیر» در شمال شهر «سرمدا» در سوریه منتقل شده‌اند و از آن‌جا شبانه و از طریق گذرگاه «باب الهوی» به خاک ترکیه رفته‌اند.
منابع محلی همچنین فاش کردند که اکثر ۸۰۰ فرد مسلح، اتباع سوری و متعلق به گروه‌های تحت حمایت ترکیه از جمله «فیلق الشام»، «جبهه ملی برای آزادی» و «الفیلق الثالث» هستند که در قالب تفاهمات میان خود به سمت اوکراین حرکت کرده‌اند. عملیات پشتیبانی انتقال این تروریست‌ها نیز بر عهده تحریر الشام یا همان جبهه النصره بوده است.
اسپوتنیک نیز در این باره اعلام کرده که، عملیات انعقاد قرارداد با مزدوران به دست گروهک تحریر الشام بوده و این سازمان تروریستی طی آن به هر یک از مزدوران، حقوقی به میزان ۵۰۰۰ دلار در هر ماه پیشنهاد داده است تا مراکز تحت تسلط خود در مناطق «سهل الغاب» در شمال غرب استان حماه و برخی نواحی منطقه «جسر الشغور» در ادلب را ترک کرده و به اوکراین برای جنگ با ارتش روسیه بروند.
منابع محلی سوری همچنین گفتنه اند که دفاتر مخصوص نام‌نویسی به طور غیر رسمی در ادلب دایر شده است که به کار جذب مزدور برای جنگ در اوکراین مشغول هستند. همچنین اولویت جذب نیز تروریست‌های اروپایی هستند که به طور عمده پاسپورت دارند و راحت‌تر می‌توانند به اوکراین سفر کنند، البته تروریست‌های اروپایی حاضر در سوریه تجربه رزمی بالاتری نیز دارند و از سوی دیگر فقط این تروریست‌ها می توانند خانواده‌های خود را از سوریه خارج کرده و به همراه خود به اوکراین ببرند.
منابع آگاه همچنین خبر دادند که پس از تشدید درگیری‌ها در مناطق مختلف اوکراین و نیاز به تقویت نیروهای چریکی، دستورات جدیدی به تروریست‌های تحریرالشام و گروهک موسوم به “جبهه ملی برای آزادی” که مورد حمایت مستقیم ترکیه هستند، داده شده تا اقدام به حذب داوطلبان برای اعزام به اوکراین کنند.
در دوم آبان ماه نیز روزنامه الوطن سوریه نوشت که «ابومحمد الجولانی» سرکرده ارشد جبهه النصره اوایل ماه سپتامبر در منطقه «الشغر» در شمال شهر «جسرالشغور» در غرب ادلب با سران تروریستی که بیشتر آن‌ها چچنی، روسی و اویغوری بودند، دیدار و آن ها را در قالب یک «تیپ خارجی» یه اوکراین اعزام کرده است.
اعزام این تروریست ها با توجه به عقب نشینی ارتش روسیه از شهر خرسون نشان می دهد که ترکیه با هماهنگی ناتو و به ویژه آمریکا به دنبال شکست ارتش روسیه در جنگ اوکراین می باشد، موضوعی که حتی روس ها نیز متوجه آن شده اند ولی تا به امروز کاری انجام نداده و سخنی نیز در این باره نگفته اند.
پیش از این نیز منابع محلی سوری در شمال این کشور از آزادی شماری از عناصر گروه های تروریستی داعش و النصره به دستور آمریکا و توسط کُردها خبر داده بودند؛ تروریست هایی که با هماهنگی آمریکا و ترکیه پس از تجهیز و سازماندهی به اوکراین اعزام شدند. این تروریست ها در زندان های زیر نظر کُردهای سوری بودند.

در ۱۳ اسفند ماه سال گذشته بود که سازمان اطلاعات روسیه نیز اعلام کرد که «در پایان سال ۲۰۲۱، آمریکایی‌ها ده‌ها تروریست داعش را از اتباع روسیه و کشورهای مستقل مشترک المنافع آزاد و به پایگاه التنف تحت کنترل ایالات متحده اعزام کردند و در آنجا تحت آموزش ویژه قرار گرفتند. آموزش روش های انجام اقدامات خرابکارانه و تروریستی با تمرکز بر منطقه دونباس در این پایگاه صورت گرفته است».
بنابر اطلاعات کسب شده از منابع محلی سوری تاکنون هزاران تروریست توسط ترکیه و آمریکا از شمال غرب سوریه به اوکراین و برای جنگ علیه ارتش سوریه اعزام شده اند.

اعزام تروریست ها به لیبی
در سال های اخیر هزاران تروریست در حال جنگ که در سوریه حضور داشتند توسط ترکیه به لیبی اعزام شدند.
در تابستان سال ۱۳۹۹ بود که نهاد موسوم به “دیده بان حقوق بشر سوریه” (وابسته به معارضان سوری/مستقر در لندن) اعلام کرد که ترکیه تاکنون ۱۶ هزار شبه نظامی را برای جنگ به لیبی اعزام کرده که ۵ هزار و۶۰۰ نفر از این افراد تاکنون به سوریه بازگشته‌اند.
“رامی عبدالرحمن”، رئیس این مرکز در گفت وگو با به شبکه الحدث عربستان، گفته بود که ترکیه فقط بیش از ۱۰ هزار (تروریست) را برای حضور در عملیات شهر “سرت” در شمال لیبی آموزش داده است.
تمامی عناصری که ترکیه برای جنگ علیه نیروهای “خلیفه حفتر” به لیبی اعزام کرده، ملیت سوری ندارند و برخی از آن‌ها تروریست‌هایی هستند از کشورهای دیگر وارد سوریه شده اند.
آنکارا و دولت وفاق ملی لیبی به‌ ریاست فائز سراج در آبان ۱۳۹۸ توافقنامه امنیتی و اقتصادی با یکدیگر امضا کردند که یکی از بندهای آن حمایت نظامی ترکیه از طرابلس در مواقع بحرانی بود، هرچند نیروهای ترکیه و مزدوران وابسته پیش از آن به لیبی اعزام شده بودند، اما با این قرارداد آنکارا می گوید انتقال آنها براساس درخواست دولت وفاق لیبی بوده است.
هر چند دخالت های ترکیه در لیبی با سرنگونی معمر قذافی رییس جمهور مخلوع این کشور آغاز شده، اما در چند سال گذشته و به ویژه پس از درخواست «دولت وفاق ملی لیبی» که در برابر نیروهای «خلیفه حفتر» می جنگد و با مصوبه پارلمان ترکیه از تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۳۹۸ شماری از نیروهای این کشور به همراه مزدوران و تجهیزات وارد لیبی شده اند.
ورود ترکیه به پرونده لیبی و حمایت سیاسی و نظامی از دولت وفاق ملی این کشور که منجر به پیشروی نیروهای تحت امر این دولت در برابر ژنرال حفتر شده، بدون حاشیه نبوده و کشورهای اروپایی از جمله یونان و فرانسه را به شدت نگران کرد.
ترکیه در حالی حضور خود و مزدوران وابسته به آنکارا را در لیبی قانونی می داند که ارتش این کشور چندین سال است که بدون درخواست، دعوت و مجوز دولت دمشق بخش هایی از شمال سوریه را اشغال کرده و نزدیک به ۱۰۰ پایگاه در این مناطق برای حمایت از تروریست ها ایجاد کرده است.
متاسفانه ترکیه هم اکنون به محل ترانزیت، آموزش و تجهیز تروریست ها با هدف رسیدن مقامات آنکارا به رویای احیای امپراتوری عثمانی و قدرت برتر منطقه تبدیل شده است، رویایی که نه تنها تحقق نیافته بلکه برای رسیدن به آن فاصله بسیار زیادی وجود دارد.