در واقع، روس‌ها در میدان نبرد با اوکراینی‌ها شکست نخوردند و به‌خلاف چیزی که رسانه‌های جریان اصلی غربی روایت می‌کنند، تانک‌های روسیه در خاک اوکراین زمینگیر نشدند؛ بلکه روس‌ها در میدان سیاست آسیب دیدند و مجبور به تغییر تاکتیک در میدان نبرد شدند. به گزارش پایگاه خبری شهید یاران،به نقل از خبرگزاری تسنیم،دویست روز پس […]

در واقع، روس‌ها در میدان نبرد با اوکراینی‌ها شکست نخوردند و به‌خلاف چیزی که رسانه‌های جریان اصلی غربی روایت می‌کنند، تانک‌های روسیه در خاک اوکراین زمینگیر نشدند؛ بلکه روس‌ها در میدان سیاست آسیب دیدند و مجبور به تغییر تاکتیک در میدان نبرد شدند.

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران،به نقل از خبرگزاری تسنیم،دویست روز پس از تهاجم نظامی روسیه به خاک اوکراین، کی‌یف ادعا کرد که ارتش این کشور بخش‌های وسیعی از جنوب و شرق را در جریان ضدحمله‌ای برنامه‌ریزی شده پس گرفته و ضربه سنگینی به نیروهای روسی وارد کرده است؛ ادعایی که با همراهی پرحجم رسانه‌های غربی دنبال شد اما این مساله تا چه اندازه واقعیت دارد؟ آیا ارتش اوکراین توانسته یک شکست نظامی بزرگ به ارتش روسیه وارد کند یا مساله، عقب‌نشینی خودخواسته‌ی نیروهای روس است؟

به گزارش تسنیم، برای بررسی دقیق این مساله و پاسخ به این سوال که البته در روزهای ابتدایی جنگ هم مطرح شد، نیاز به بازخوانی علت اصلی شروع جنگ است؛ جنگی که حالا روایت‌های مختلفی از آن وجود دارد و رسانه‌های غربی به دنبال مدیریت افکار عمومی در کشورهای خود هستند.

اساسا مساله اصلی که زمینه را برای ورود نظامی ارتش روسیه به خاک اوکراین و آغاز درگیری‌ها فراهم کرد، تلاش مسکو برای ایجاد یک سرزمین حائل و میانی بین روسیه و اوکراینی بود که تلاش می‌کرد تا عضو اتحادیه‌ی نظامی ناتو شود. روس‌ها معتقد بودند که منطقه «دونباس» که ساکنین روس‌تبار دارد و تمایل عمومی هم نسبت به حکمرانی روسیه در این مناطق برقرار است، می‌تواند بهترین انتخاب برای ایجاد یک منطقه‌ی حائل بین این کشور و اعضای ناتو باشد.

اقدام ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در روزهای پیش از آغاز جنگ در به رسمیت شناختن دو جمهوری خودمختار دونتسک و لوگانسک نیز در همین راستا صورت گرفت.