برای عبور از بحران جمعیت باید از حصار خارج شویم

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهید یاران از کردستان؛ ادامه یادداشت 👇

دغدغه‌ای که امام امت فریاد می‌زند یعنی انتهای مسیر برای دیدبان انقلاب روشن است
برخی تکلیفی و برخی به اقتضای ارتباط مأموریتی سر دست می‌گیرند و سیاستگذاری می‌کنند و به میدان میزنند تا شاید گره کور مسئله را با دست بگشایند شاید هم با دندان…
اما لزوماً این جماعت همه مردم نیستند و لزوماً تشخیص و تجویزشان درمان نیست ، گاهی درد هم میشود روی درد…
این چند سال به قدری گروه‌ها و سازمان‌ها و نهادها ولو با نگاه خیرخواهی به مسئله جمعیت ورود کردند که اگر با انصاف مداقه کنیم ، نه تنها نرخ رشد تغییر چندانی نکرده بلکه در باور مردم این انگاره رسوب کرده که بحران جمعیت ، مشکل حاکمیت است و چرا باید مردم در زمین سیاست‌گذاری‌های مقطعی بازی کنند
این یعنی اگر تا دیروز مستمسک مردم مشکلات اقتصادی و مسئولیت و تعهد بود، امروز طلبکارانه زادآوری یا عدم آن را در ظرف حاکمیت گذاشته‌اند
تسهیلات و خودرو و زمین و بسته‌های تشویقی خوب است اما چند درصد از جامعه را قانع می‌کند
آنچه جامعه بیشتر از اینها نیازمند است، تغییر نگاه و فرهنگ عمومی نسبت به مسئله جمعیت است.
چطور میشود که وقتی افراد برای اجاره منزل به املاکی مراجعه می‌کنند یا سری در دیوار و … می‌چرخانند ، عبارت پر تکرار صرفاً به زن و شوهر یا نهایتاً یک فرزند اجاره داده میشود اوقات خانواده های خوش جمعیت را تلخ میکند
چقدر مشمئزکننده است این دیالوگ منفور و پرتکرار !!!
ندیدم کسی یا جایی ، شرط کند عدم نگهداری سگ را و یا سایر حیواناتی که رفته رفته در فرهنگ آپارتمان نشینی هم جا خوش کرده!!!!
در این گذرگاه که باید جامعه بهداشت و درمان خود پرچمداران عرصه میدان باشند و اتفاقاً آنچه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند ، این طیف اعتبار خوبی هم دارند در باور مردم!!! اما صرف نظر از تعداد محدود بخش مدیریتی و تکلیفی…
چه اتفاقی افتاده که وقتی پزشک زنان ، یا ماما و یا هرکدام از عناصر مرتبط با حوزه جمعیت با زادآوری بیش از سه فرزند مواجه می‌شوند اگر تحقیر نکنند ، ملامت را دارند ، تشویق نمی‌کنند بماند!!! کلی سرزنش و تواصی که شیرین‌ترین لحظات را برای شما تلخ می‌کنند
چه اتفاقی افتاده که عنوان خط آخر دعوتنامه‌های مجالس را صرفاً جهت حضور بزرگسالان تصرف کرده !!!
چه بر سر ما آمده که فرزندانی که تا دیروز و دیروزها قدرت بودند و مایه عزت و افتخار ، امروز از همراهی چند فرزند در خیابان و محافل و مجالس احساس شرمندگی و … متوجه والدین می‌شود …

این یعنی فرهنگ دستخوش شده ، و باید عموم را دریافت
باید سراغ این دست از نگاه‌ها رفت …
باید در میدان ، در خیابان ، در کنار همان جماعتی که مجابشان کردیم به تنظیم خانواده ، گفتگو شود و جواب داد…
وگرنه نمی‌شود برای سمینار و نشست و همایش ، اتفاق خاصی متصور بود…

مشکل اینجاست که برنامه‌ها متوجه طیف در دسترس است
مشکل اینجاست که گاهی منادیان افزایش جمعیت خود عامل نیستند
مشکل اینجاست که گاهی نطفه کلام منعقد نشده ، تقابل آن در ظرف است
برویم سراغ گره‌های ذهنی مردم …

چه کردند با مردم که همه قانع شدند به خلوتی خانه، به رفاه ، به ضمانت آینده تک فرزند، به آرامش کاذب و…
جواب همه این شبهات را به بدنه جامعه باید رساند
پاسخ شُبهات به اصل مردم باید برسد
مردم کلام ساده را می‌پذیرند
به زبان خودشان…
همین….

✍محمدصادق صادقی -کردستان