سروری نژاد کارشناس آبخیزداری می‌گوید: اساسا بدون تغییر در طراحی و اصلاح بند انحرافی کمالخان نمی‌توان وعده طالبان را عملی دانست مگر اینکه نیت دیگری داشته باشند.

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران،به نقل از خبرگزاری تسنیم،جاری شدن آب هیرمند به سمت ایران پس از باز شدن دریچه‌های سد کمالخان در دی ۱۴۰۰ را عده‌ای نشانه بهبود روابط طالبان با ایران در دوره جدید تعبیر ‌کردند.

اتفاقی که برخی کارشناسان دلیل آن را نه مساعدت طالبان بلکه افزایش بارندگی‌ها دانستند و بسته‌شدن دریچه‌های سد کمالخان و تشنگی دوباره هامون، مهر تأییدی بر این ادعا بود.حق‌آبه هیرمند قدمتی ۱۶۵ ساله و به درازای تاریخ جدایی هرات از ایران دارد.

۵۰ سال پیش نیز قرارداد کمیسیون دلتا، افغانستان را ملزم به تحویل سالانه ۸۵۰ میلیون مترمکعب آب به ایران کرد.

اما اشرف غنی پس از افزایش ارتفاع تاج سد کمالخان گفت: «آب را به کسی مفت نمی‌دهیم و فرآورده‌های خودمان را به همسایه‌ها می‌فروشیم.»

طالبان نیز پس از استقرار، وعده‌هایی درباره اعطای حق‌آبه هیرمند داد اما خلف وعده آنها اعتراض رسمی ایران را به دنبال داشت. چرا که ساختار ایجاد شده بر رود هیرمند، بخش زیادی از آب پشت سد را به جای ایران به سمت “شوره‌زار گودزره” هدایت می‌کند. در حالی که وزیر آب و انرژی هیئت حاکمه افغانستان گفته بود ما به ایران اطمینان دادیم یک قطره آب هم به شوره‌زار گودزره نرود.

سروری نژاد کارشناس آبخیزداری می‌گوید: اساسا بدون تغییر در طراحی و اصلاح بند انحرافی کمالخان نمی‌توان وعده طالبان را عملی دانست مگر اینکه نیت دیگری داشته باشند.

بند انحرافی کمال خان حدود ۲ کیلومتر طول و ۲۰ متر ارتفاع دارد. در ساحل سمت چپ آن، سد کنترلی دیگری به طول ۵۴۰ متر احداث شده که اختلاف ارتفاع آن نسبت به تاج سد ۱۰ متر پایین‌تر است.

در عمل این سازه نقش انحراف آب از مسیر رودخانه هیرمند را دارد و بخش قابل توجهی از سیلاب‌ها را به «بیابان» می‌فرستد.