در شرایطی که ایران در حال سپری کردن سال‌های بی‌آبی است، لازم است با تعامل و هم افزایی بین دولت و مردم طرح حمایت و مراقبت از آب به صورت جدی اجرا شود.

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران، فرهنگ صرفه‌جویی آنطورکه باید هنوز در کشور رشد نکرده است؛ این در حالی است که ایران در حال سپری کردن سال‌های بی‌آبی است؛ بحرانی که نه تنها کشور ما بلکه تمام جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کند و دومین بحران بزرگ دنیا از نظر صندوق جهانی طبیعت به شمار می‌رود. این شرایط می‌تواند به صورت تغییرات اقلیمی و جوی در کره زمین نمود و مشکلات اقتصادی زیادی را به جوامع تحمیل کند.
بر اساس این گزارش، کشور‌های مختلف با قوانینی که وضع می‌کنند و سیاست‌هایی که برای کنترل و مدیریت منابع آب خود در نظر می‌گیرند، به موقع این بحران را درک کرده و درصدد حفظ منابع آبی خود برآمده‌اند و اقداماتی را در دستورکار خود قرار داده‌اند.
اما استرالیا یکی از کشور‌های پیشتاز در هدفمند کردن مصرف آب به شمار می‌رود و با ارائه طرح ملی آب موجب کنترل منابع آبی و در پی آن رونق اقتصاد و صادرات خود شده است؛ طرح استفاده از مخزن در مدارس برای جمع‌آوری آب باران و ممنوعیت کشت برنج از جمله قوانین مؤثر در حوزه آب استرالیا است. امریکا هم آب مصرفی بیش از ۳۰ میلیون نفر را از طریق منابع آب زیرزمینی تأمین می‌کند و به همین دلیل قوانین سفت و سختی برای برداشت‌های غیرمجاز آب زیرزمینی وضع شده است.
با چنین تفاسیری و در شرایطی که کشور‌های دیگر مشغول مدیریت منابع آبی خود هستند، در جامعه ما، هنوز باید از طریق زیرنویس برنامه‌های تلویزیون از مردم تقاضا کرد تا مراقب قطره‌های جان‌بخش آب باشند. هنوز عده‌ای در توجیه مصرف بی‌رویه می‌گویند امسال بارندگی خوب بوده و ما کمبود آب نداریم و هر وقت سخن از صرفه جویی به میان بیاید پاسخشان این است که الان که تابستان نیست، پس چرا ما مشکل آب داریم. لابد مسئولان آب را صادر می‌کنند یا… حرف‌ها و شایعاتی که به این بحران دامن می‌زند.
به نظر می‌رسد برای رفع این بحران نیاز به یک عزم ملی است. دولت و مردم کنار هم می‌توانند منابع محدود آب را برای زندگی و اقتصاد بهتر مدیریت کنند. نه مسئولیت‌پذیری و مصرف درست مردم کافی است و نه شعار‌ها و برنامه‌های مدیریتی که فقط روی کاغذ اجرایی می‌شود. لازم است با تعامل و هم افزایی بین دولت و مردم طرح حمایت و مراقبت از آب به صورت جدی اجرا شود.این مهم مستلزم آگاهی بخشی جامعه در سطوح مختلف بوده و لازم است آموزش‌های لازم از مدارس آغاز شود.
همچنین تولیدکننده‌ها باید سمت محصولاتی بروند که دارای کمترین هدررفت باشد و کشاورزان با حمایت وزارت مربوطه، به کاشت محصولات کم آب و مقاوم به بی‌آبی روی آورند. باید قوانین منع حفر چاه‌های شخصی و برداشت غیر مجاز از حفره‌های زیرزمینی با جدیت اجرا شود. طرح‌های تشویقی برای مصرف‌کنندگان در نظر گرفته و در مقابل برای افراد خاطی تنبیه بازدارنده اتخاذ شود.
در کنار این امر می‌توان از روش‌های دیگر برای حصول نتیجه بهتر بهره برد، این طرح‌ها می‌تواند توسط شهروندان، دست اندرکاران و مسئولان ارائه و اجرا شوند و با نهادینه کردن آن، فرهنگ کاهش مصرف و همکاری برای حفاظت از آب به عنوان سرمایه ملی توسعه یابد. جداسازی فاضلاب خانه‌ها برای هدایت آب باقی مانده از شستشوی سبزیجات، میوه و غیره و انتقال آن با تدابیری به مخازن شهرداری و سازمان زیباسازی برای آبیاری فضای سبز و مسائلی از این دست از جمله پیشنهادات و طرح‌های قابل اجراست.