شورای شهر نماینده مردم است نه نماینده شهرداری/ مخالف الحاق خوراسگان به اصفهان بودم

عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: نقطه طلایی حضور خود در شورا را زمانی می‌دانم که سه دوره در شورای شهر خوراسگان بودم. چون در آن دوره، چه زمانی که عضو بودم و چه زمانی که رئیس، شورا به معنای واقعی شورا بود و ما آنجا توانستیم شوراها را به عنوان شورا به مردم معرفی کرده و کار کنیم.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهید یاران به نقل از اداره ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر اصفهان، محمدرضا فلاح، عضو شورای اسلامی شهر اصفهان با سابقه عضویت در ۵ دوره شورا، یکی از با تجربه‌ترین اعضا در شورای ششم است.. او با حضور در اتاق خبر اصفهان شورا از دغدغه‌های خود برای مردم سخن گفت و به سئوالات مختلف پاسخ داد.

بخش اول گفت‌وگو با محمدرضا فلاح را در ادامه می‌خوانید:

تاکنون ۵ دوره عضو شورای شهر بودم. دوره‌های اول، دوم، سوم، چهارم و ششم که سه دوره عضو شورای شهر خوراسگان بودم و بعد از اینکه در سال ۹۲ به شهر اصفهان الحاق شد، در دوره چهارم عضو شورای شهر اصفهان شدم. در دوره پنجم کاندیدا نشدم و مجددا در دوره ششم به شورا برگشتم.

از شورای شهر کلانشهرها دو نفر برای عضویت در شورای عالی استان‌ها انتخاب می‌شوند که در این دوره بنده و آقای نادرالاصلی برای حضور در شورای شهرستان کاندیدا شدیم، پس از انتخاب در شورای شهرستان، در شورای استان نیز حضور پیدا کردم. از هر شهرستان استان، نفراتی برای حضور در شورای عالی استان‌ها کاندیدا شدند که اینجا نیز کاندیدا و برای حضور در شورای عالی استان‌ها به عنوان نماینده استان اصفهان انتخاب شدم.

مخالف الحاق خوراسگان به اصفهان بودم

جزو مخالفین الحاق خوراسگان به اصفهان بودم. احساس کردم بدنه شهر اصفهان بدون ضابطه در حال رشد و فربه شدن است. با توجه به مدیریت شهر در آن سال و معضلات، محله‌های کم برخوردار و محروم، باید بیشتر به آن محلات رسیدگی می‌کردیم و چاق شدن شهر به ضرر مناطق محروم بود. لذا با الحاق خوراسگان و رهنان به اصفهان مخالف بودم. اما اکثریت در شورای شهر خوراسگان و همه اعضای شورای شهر اصفهان موافق این الحاق بودند که با پیگیری فرآیند کار در وزارت کشور این الحاق صورت گرفت.

پروژه‌های بزرگ خوراسگان در زمان استقلال شورای این شهر انجام شد

از نظر ظاهری می‌توان گفت پس از این الحاق خوراسگان تغییر نامحسوسی داشته است. اکثر پروژه‌های قوی و کلان و پول‌بر بیشتر در دورانی انجام شد که شورای خوراسگان مستقل بود. اکثر خیابان‌هایی که احداث شد مثلا معراج، سردار باقری، ۷ فرهنگ‌سرا، توسعه فضای سبز، طرح روان‌بخشی (احیای بافت فرسوده) در آن زمان صورت گرفت. در طرح روان‌بخشی محلات زیادی مانند ستار، اولیاء، ابر و… قرار گرفتند و با عزم شورا و شهرداری با حداقل هزینه، بسیاری از معابر و کوچه‌ها را باز کردیم. ضمن اینکه مردم نیز همراهی خوبی داشتند.

پس از الحاق کمتر کوچه و معبری را شاهد هستیم که راحت بازگشایی شود. علاوه بر این پروژه شاخصی و مطرحی را شاهد نیستیم. حتی خیابان ارغوانیه نیز در زمان مستقل بودن خوراسگان ایجاد شد. بخشی بین ارغوانیه و پینارت باقی مانده که متاسفانه هنوز احداث نشده است. در دوره چهارم به این طرح ورود کرده و آزادسازی را با همکاری منطقه ۴ شروع کردیم که البته هنوز تکمیل نشده است.

برخی پروژه‌ها در دوره چهارم که بنده در شورا بودم، آغاز شد، مانند احداث خط اتوبوس‌های تندرو، که البته قبل از آن وجود داشت اما مسیر ویژه اتوبوس تندرو نبود که رفت و آمد مردم را با مشکل مواجه کرده بود. بنابراین با ایجاد خط تندرو مردم رغبت بیشتری به استفاده از این خط پیدا کردند.

توقف کمربندی شمالی جی در دوره پنجم شورا

در دوره چهارم طرحی را شروع کردیم به عنوان کمربندی شمالی حد فاصل اتوبان شهید آقابابایی تا کارخانه قند، به موازات خیابان جی که به وسیله آن اکثر محلات خوراسگان و منطقه ۱۰ به هم وصل می‌شود. ضمن اینکه این جاده بسیاری از مشکلات ترافیکی جی را کاهش می‌دهد. حدود ۴۰ درصد این خیابان آزادسازی شد اما در دوره پنجم شورا متوقف شد که در این دوره کار را از سر گرفتیم.

خیابان جی اختصاص به کل اصفهان دارد زیرا تردد بسیاری از مردم اصفهان برای حضور در باغ رضوان، دانشگاه آزاد و… به این منطقه است. روزانه حدود ۷-۸ هزار دانشجو از اصفهان به این دانشگاه تردد می‌کنند. شهر رویاها، شهرک صنعتی، میدان میوه و تره بار نیز در این منطقه قرار دارد و حجم زیادی از ترددهای ۱۵۰ هزار نفر شهروند منطقه ۱۵ و شهروندان مناطق ۴ و ۱۰ روزانه در این خیابان انجام می‌شود.

خط مترو شرق اصفهان هرچه سریع‌تر احداث شود

معتقدیم خط مترو در اسرع وقت برای باغ رضوان و فرودگاه باید احداث شود. در هر کلانشهری اولین دیدگاه این است که مردم به راحتی به آرامستان دسترسی پیدا کنند. در دوره‌های گذشته دیدگاه غلط این بود که خط مترو از مسیر دیگری دیده شد. همه شهر باید از مترو بهره ببرد و اولین جا، باید جایی باشد که توده مردم در آن مسیر رفت و آمد دارند.

علاوه بر مترو، برخی معابر می‌تواند بخش عظیمی از ترافیک را کاهش دهد. اگر کمربندی شمالی و خیابان‌هایی که می‌تواند ترافیک جی را کاهش دهد احداث کنیم رضایت عموم مردم شهر اصفهان را به دست خواهیم آورد. البته ما وظیفه داریم برای همه مناطق اصفهان این اقدامات را انجام دهیم. در منطقه ۹ و ۲، ۱۱، ۱۴ معابری وجود دارد که باید بازگشایی و آزادسازی شود در این صورت بخشی از ترافیک شهر کاهش پیدا می‌کند.

تکلیف کارخانه قند چه می‌شود؟

بحث کارخانه قند سالیان سال مطرح بوده است حتی کار به ریاست جمهوری و سازمان محیط زیست کشیده شد. با توجه به فیلترهای نصب شده دیگر آلایندگی ندارد، اما بو دارد. ضمن اینکه این کارخانه فرسوده است و تمام امکانات آن قدیمی است. اما چون حجم زیادی از کارگران را دارد به مرور زمان باید جابجا شوند، این کار در حال انجام است اما پیش بینی نشده که به کدام منطقه استان اصفهان منتقل شود. این بحثی دولتی است، کارخانه فعلا در دست بنیاد است و دنبال هستند که طی زمان، مشکل جابجایی این کارخانه برطرف شود.

شورا نماینده مردم است نه نماینده شهرداری

نقطه طلایی حضور خود در شورا را زمانی می‌دانم که سه دوره در شورای شهر خوراسگان بودم. چون در آن دوره، چه زمانی که عضو بودم و چه زمانی که رئیس، شورا به معنای واقعی شورا بود و ما آنجا توانستیم شوراها را به عنوان شورا به مردم معرفی کرده و کار کنیم.

شورا در آن زمان ارتباط مستقیمی با مردم داشت و شهروندان احساس نمی‌کردند شورا اداره یا بخشی از دولت است. احساس می‌کردند که شورا نماینده واقعی مردم است. حرف مردم از دهان اعضای شورا مطرح می‌شد و آن زمان مردم حس می‌کردند که اعضای شورا از خودشان هستند. اما زمانی که در شورای شهر اصفهان، در سال ۹۲ حضور پیدا کردم، فاصله گرفتن اعضای شورا با مردم را پیش بینی کردم.

شورا به عنوان یک اداره مطرح شده بود با یال و کوپال و خدم و حشم، از مردم فاصله گرفته بودند و احساس می‌کردند شورا نماینده شهرداری است تا نماینده مردم. زمانی که مردم مشکلات خود را مطرح می‌کردند در شورا در جهت حمایت از شهرداری، بحث و گفت‌وگو می‌شد. بدون اینکه مشکلات مردم از نزدیک لمس شود نسبت به تعریف پروژه‌ها و افزایش تعرفه‌ها و … اقدام می‌شد. عیب اصلی این بود که در کلانشهر اصفهان ۲۱ نفر نمی‌توانستند با مردم ارتباط مستقیم داشته باشند.

همه وقتم برای مردم است

در دوره چهارم شورا در اصفهان، خط مشی که در خوراسگان داشتم را اجرا کردم که باعث تعجب خیلی از همکاران و مدیران شد. سعی کردم تمام وقت خود را برای مردم بگذارم. نماز صبح که می‌خوانم راننده به در خانه می‌آید، هنوز هوا تاریک است که به جلسات ملاقات مردمی و برنامه‌ها می‌رویم. بعضا نماز صبح را هم در مساجد می‌خوانیم. تلاش می‌کردیم تا قبل از ساعت اداری، دیدارهای مردمی داشته باشیم، بعد از ظهر باز ملاقات‌ها با مردم شروع می‌شد تا شب. در دوره چهارم، در هفته سه یا چهار بار در مسجد حضور پیدا می‌کردم. به جرات می‌توانم بگویم از ۱۲۰۰ مسجد شهر، در بیش از ۸۰۰ مسجد حضور پیدا کردم.

هر منطقه یک کانال ارتباطی

در آن زمان تلگرام فعال بود. برای هر منطقه شهر یک کانال ارتباطی در تلگرام ایجاد کردم که بعد از آن به کانال‌های داخلی منتقل شدند. هر شهروندی عضو کانال منطقه خود می‌شد و بسیاری از مشکلات خود را مطرح می‌کردند. در آن کانال زمانی که درخواست بازدید داشتند نوبت می‌زدیم و حضور پیدا می‌کردیم. در این بازدیدها مشکلات را احصا می‌کردیم و در بودجه نویسی به آن توجه داشتیم.