فیلم «استعداد من» که در بخش ملی سی‌وپنجمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان تولید شده، به یک موضوع مهم و ظجهان‌شمول در خانواده‌ها پرداخته و سعی در فرهنگ‌سازی اهمیت دادن به علاقمندی‌های کودکان و نوجوانان دارد.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهید یاران؛ ممکن است همه ما در دوران کودکی و نوجوانی با مخالفت والدین برای انجام کاری روبرو شده باشیم و یا اینکه علاقمند به کاری باشیم اما خانواده با آن مخالف باشند؛ موضوعی که برای برخی کودکان و نوجوانان بسیار آزاردهنده است.

«استعداد من» نام یکی از فیلم‌های بلند بخش ملی سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوان است که به طور خاص به این موضوع پرداخته و سعی در فرهنگ‌سازی این موضوع داشته است.

داستان این فیلم از این قرار است که «امیرعلی» شخصیت اول فیلم به رشته ورزشی فوتبال علاقه‌ای ندارد اما پدرش او را وادار به شرکت در مسابقات فوتبال می‌کند و قصد دارد به واسطه کسب قهرمانی‌های مختلف توسط فرزندش، خود را مطرح و به جامعه بشناساند؛ غافل از آنکه فیزیک امیرعلی اصلا به فوتبال نمی‌خورد و البته خودش هم علاقه‌ای به آن ندارد.

از قضا امیرعلی دستی بر نویسندگی داشته و با قلم خوبش برای برخی دانش‌آموزان انشاء می‌نویسد. او سر از خود و بدون هماهنگی با پدرش در یک مسابقه نویسندگی کشوری شرکت می‌کند و نوشته‌اش مقام اول را به خود اختصاص می‌دهد. هنگامی که برای آیین اهدای جایزه به همراه پدرش به مراسم دعوت می‌شود، پدرش گمان می‌برد که امیرعلی دوباره خراب‌کاری کرده و برای توجیه خراب‌کاری امیرعلی او را با پدرش فراخوانده‌اند.

وقتی خبرنگاران دور امیرعلی و پدرش را می‌گیرند و می‌خواهند از آن‌ها مصاحبه بگیرند، پدر امیرعلی تازه با توضیح یکی از خبرنگاران متوجه داستان می‌شود که امیرعلی در این مسابقات به یک مقام کشوری دست یافته و موضع خود را تغییر می‌دهد و اذعان می‌کند که همیشه امیرعلی را در حوزه نویسندگی تشویق می‌کرده، درحالی که پدرش به فوتبالیست شدن امیرعلی اصرار داشت.

این بخشی از داستان فیلم «استعداد من» بود که به یک موضوع جهان‌شمول، امروزی و بسیار مهم پرداخته است.

افراط و تفریط خانواده‌ها درباره استعدادهای بچه‌ها اشتباه است

حمید عبداللهی نجف‌آبادی کارگردان فیلم «استعداد من» در نشست خبری در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران  درباره پیام فیلم استعداد من برای مخاطبین، اظهار کرد: پیام فیلم این بود که استعداد کودکان و نوجوانان را دریابیم و آن‌ها را کشف کنیم و برای بالفعل کردن آن‌ها که یک نعمت خدادی هستند، تلاش کنیم تا این استعدادها پرورش پیدا کنند.

وی افزود: می‌خواهیم بگوییم افراط و تفریط خانواده‌ها درباره استعدادهای بچه‌ها اشتباه است و باید اجازه دهیم بچه‌ها استعدادهای خود را شکوفا کنند؛ چرا که بچه‌های امروزی با بچه‌های دهه ۶۰ متفاوت هستند و باید ابتدا با آن‌ها رفیق شویم تا بفهمیم به چه چیزی علاقمند هستند.

عبداللهی تصریح کرد: در واقع والدین به جای اینکه در برابر خواسته‌های کودکان و نوجوانان خود موضع بگیرند، ابتدا باید استعداد آن‌ها را شناسایی کنند و بعد به علاقه‌هایشان بها دهند.

کارگردان فیلم «استعداد من» با بیان اینکه فرایند تولید فیلم استعداد من از بهار سال گذشته آغاز شد، گفت: از سه سال پیش مصوبه تولید یک مجموعه تلویزیونی ۲۰ قسمتی با نام «ایستگاه» را داشتیم ولی به دلیل اینکه این کار به صورت مشارکتی قرار بود تولید شود و کسی از ما حمایت نکرد، تنها یک قسمت از آن را با نام استعداد من و با هزینه‌های شخصی تولید و به سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان رساندیم.

وی با اشاره به انتظار خود از داوری فیلم استعداد من، خاطرنشان کرد: من همیشه می‌گویم کسی اگر می‌خواهد قضاوت کند باید این قصاوت به عدالت نزدیک باشد و باید زمان و سرمایه صرف شده برای آن را مد نظر قرار دهد.

عبداللهی با بیان اینکه همه فیلم در اصفهان کار شده است، تصریح کرد: نظر ما این نبود که این فیلم با لحجه اصفهانی تولید شود، زیرا ما فکرمان این نبود که اصفهان را معرفی کنیم؛ ما از لوکیشن‌های مختلف اصفهان برای تولید این فیلم استفاده کردیم و یکی از مولفه‌های ما برای انتخاب نقش اصلی این بود که لحجه نداشته باشد.

کارگردان فیلم «استعداد من» با اشاره به پتانسیل‌های مختلف اصفهان، عنوان کرد: اصفهان به اندازه تمام ایران استعداد دارد و انسان‌های بسیار بزرگی در این شهر و استان هستند که به اندازه یک کشور چه به لحاظ سینما، چه به لحاظ ادبیات و چه از لحاظ دیگر جزو انسان‌های بزرگ محسوب می‌شوند.

وی تاکید کرد: اگر می‌خواهیم به قله برسیم باید به کودکان و نوجوانان اهمیت بدهیم و باید محور تمام فعالیت‌های ما کودکان و نوجوانان باشند؛ ضمن اینکه کودکان و نوجوانان نسبت به بزرگ‌ترها نگاه صادقانه‌تری به فیلم‌ها دارند.

کار با کودک و نوجوانی که برای اولین بار بازیگری می‌کند هم آسان و هم سخت است

هادی مسعودی دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز فیلم «استعداد من» نیز در نشست خبری در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران نوجوان جشنواره مبنی بر اینکه «چرا با توجه به اینکه فیلم در اصفهان تولید شده، شخصیت‌های اصلی داستان با لحجه اصفهانی صحبت نمی‌کردند؟» عنوان کرد: تنها فیلمی که با لحجه اصفهانی تولید شده و به دل من و خیلی از افراد کوچک و بزرگ امثال من نشسته، مجموعه «قصه‌های مجید» بود که باید هم با لحجه اصیل اصفهانی صبحت می‌کردند؛ زیرا تمام متریال‌های فیلم مربوط به اصفهان بود و به غیر از اینکه شخصیت اول فیلم با لحجه اصفهانی صحبت می‌کرد، تمام شخصیت‌های دیگر فیلم نیز با لحجه اصفهانی صحبت می‌کردند. در واقع هم لوکیشن و هم لحجه، تداعی‌کننده اصفهان و اصفهانی بود.

وی اضافه کرد: اینکه در یک فیلمی از نمادهای آن شهر استفاده شده، الزمامی در آن نیست که حتما همه شخصیت‌ها و بازیگران لحجه آن شهر را در فیلم استفاده کنند.

مسعودی با اشاره به چالش‌های بر سر مسیر تولید فیلم استعداد من، گفت: کار با آن کودک و نوجوانی که برای بار اول می‌خواهد جلوی دوربین بازی کند به دلیل اینکه هیچ قالبی ندارد آسان است اما از یک لحاظ هم سخت محسوب می‌شود، زیرا خام و بدون تجربه است.

دستیار اول کارگردان و برنامه‌ریز فیلم «استعداد من» در پایان اظهار کرد: بچه‌های امروزی اجازه نمی‌دهند که والدین آن‌ها را در دام نصیحت بیندازند و اگر متوجه شوند، مانند کبوتر سریعا می‌پرند.