شهید محسن مهاجر از دانشجویان مبارز با رژیم ظالم پهلوی بود که سرانجام نیز در همین راه به مقام والای شهادت دست پیدا کرد.به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهید یاران؛ معرفی قهرمانان هر جامعه ضمن بیان مسیر و سوی حرکت آن جامعه، سبب افتخار و غرور مردم آن جامعه می‌شود و عرق و غیرت افراد آن جامعه نسبت به دیار خود را افزایش می‌دهد. در جامعه‌ای الهی همچون نقطه به نقطه ایران عزیزمان، بزرگترین قهرمانان شهدا هستند.شهید سید محسن مهاجر در سال ۱۳۳۷ در خانواده‌ای که با قداست نبوی و دیانت علوی الفت دیرینه داشتند متولد شد. پس از گذراندن دوران تحصیل وارد دانشکده انستیتوی تکنولوژی اصفهان گردید. دوران دبیرستان و دانشجویی او با انسجام جنبش مردمی در برابر رژیم پهلوی همزمان بود و سید محسن محکم و استوار با رضای خدا مبارزه خویش را آغاز کرد و در دانشگاه و سراسر شهر حماسه‌هایی به وسعت زمان آفرید.او که تجربه پیران هزاران ساله را یک شبه طی طریق کرده بود به غیر از خدا از احدی خوف نداشت و مزدوران ساواک از اقدامات او به تنگ آمده بودند. با یک دستگاه تکثیر و چند دستگاه ضبط صوت به چاپ اعلامیه و مقالات ضد رژیم و پخش نوارهای سخنرانی حضرت امام(ره) همت گماشت و با راه‌اندازی و شرکت در تظاهرات به طور علنی نفرت خود را از استبداد شاهنشاهی فریاد می‌کرد.وی سرانجام در سوم آبان ماه ۱۳۵۷ پس از انجام غسل شهادت و یک شب زنده‌داری جاوید که هنوز در خاطر نزدیکانش زنده مانده است، با شرکت در تظاهرات و در اثر انفجار نارنجک دست‌سازی که برای مبارزه با رژیم سفاک پهلوی در حال ساخت بود، به آرزوی خود نائل آمد و به خیل شهدای انقلاب اسلامی ایران پیوست.حتی پیکر مطهر این شهید سعید نیز بعد از شهادتش منشأ اثر و مبارزه علیه رژیم طاغوت شد. در حالی که عوامل ساواک از شهادت یک نفر در یکی از کوچه‌های خیابان ابن سینای اصفهان در اثر انفجار نارنجک دست‌ساز باخبر شده بودند و منطقه را برای پیدا کردن این فرد رصد می‌کردند پیکر این شهید گران‌قدر با هوشیاری نیروهای انقلابی به بازار اصفهان انتقال یافت و با تکبیرگویی و تهلیل گویی مردم انقلابی اصفهان تشییع شد تا جایی که خیل عظیمی از مردم و بازاریان را با خود همراه کرد و منجر به یک راهپیمایی بزرگ علیه حکومت ظالم پهلوی شد.وقتی مادر بر بالین جوان به خون غلطیده‌اش نشست، همه چشم به دهان او دوخته بودند. شکستن بغض یک مادر خود دنیایی است، دنیایی که او به پای فرزندش ریخته بود. اما ناگهان در میان انبوه بهت و حیرت صدای مادر شکفت و این گونه گفت: خداوندا بزرگترین و بهترین و عزیزترین فرزندم را در راه تو قربانی کردم امیدوارم مورد قبول تو واقع شود. همه ساکت بودند و ناگاه صدای تکبیر سکوت را شکست.برای انتقال پیکر شهید از خانه پدری به روستای محسن آباد، برای در امان ماندن از خطر یورش نیروهای حکومت شاه، آن را در یک ماشینی که بار فرش و گلیم داشت پنهان کردند. پیکر شهید مهاجر شبانه در روستای محسن آباد غسل داده شد و پس از اقامه نماز پدر بر جسد پسر، به صورت غریبانه در جوار امامزاده سید صالح محسن آباد دفن شد.روحش شاد و راهش پر رهرو باد