به گزارش پایگاه خبری شهید یاران چهل و سومین جشنواره ی فیلم فجر پس از پانزده دوره برگزاری درشهر اصفهان به سن تکلیف رسیده است. پختگی در برگزاری و نظم حاکم بر اکران و مدیریت بر سالنهای جشنواره حاکی از آن است که اصفهان زیبا با سابقه ای درخشان در برگزاری جشنواره های ملی و بین المللی می تواند میزبانی برگزاری این رویداد ملی باشد. شاید یکی از مهمترین اتفاقات این دوره استفاده از ظرفیتهای سینمایی در گذرچهارباغ به عنوان بخشی از هویت شهری برای برگزاری بوده و تمرکز بر حضور در گذر فرهنگی چهارباغ به عنوان بخش جدایی ناپذیر از پاتوق های فرهنگی و تبادل افکار در طی ایام برگزاری به لطف اختصاص یک سینمای ویژه برای هنرمندان و اصحاب رسانه به محفلی برای گفتگوهای قبل و بعد از تماشای فیلم بدل شده .حالا بخشی از مطالبه ی هنرمندان تخصیص اکران تمامی فیلمهای جشنواره به شهر اصفهان است. چیزی که علیرغم رکوردشکنی تعداد فیلم (به جز چند فیلم که با عدم موافقت تهیه کنندگان در هیچ شهری غیر از تهران اکران نشده اند) مورد انتظار هنرمندان و هنردوستان است .

سالن نصف جهان در پردیس سینمایی ساحل در مرکز شهر اصفهان حالا دیگر تجربه ی سانسهای پر استقبال در سالهای اخیر را پشت سرنهاده و ۱۶ فیلم را میزبانی کرده است. ازدحام جمعیت و انبوه مشتاقان برای تماشای فیلمهایی نظیر پیشمرگ ، بازی را بکش ، موسی کلیم الله ، زیبا صدایم کن ، شاه نقش و صیاد خاطره ی صفهای طولانی وازدحام پشت درهای سینما و تلاش برای ورود و نشستن حتی روی پله ها و اشتیاق تماشای فیلم های جشنواره را برای هر مخاطبی زنده می کند. اتفاقی که امسال هم مثل هرسال در برخی سانسها و برای برخی فیلمها افتاد و نشان داد شهر اصفهان کماکان سینمایی ترین شهر ایران است. معتمدی فیلمنامه نویس و مدرس سینمایی نظم برگزاری و کیفیت اکران در سالنها را خوب ارزیابی می کند و اکثر فیلمهای جشنواره را دیده و عمده ی ایرادات فیلمها را ضعف در روایت عنوان می کند. او ظرفیت موجود برای اکران در اصفهان را به عنوان یک فرصت برای علاقمندان به فیلمنامه نویسی می بیند و انتظار دارد بخشی از ظرفیت سالن هنرمندان و اصحاب رسانه به نویسندگان اختصاص یابد خواسته ای که شاید باید مطالبه ی خود اصحاب قلم باشد و به نظر می رسد کار سختی نیست . یک نظامی بازنشسته که افسر توپخانه بوده پس از تماشای فیلم صیاد ساخته ی جواد افشار، از سویی خوشحال است که توانسته فیلم را پیش از آنکه درگیر نوبت های اکران شود دیده و از طرفی می گوید آنچه در فیلم بود تنها یک صفحه از کتاب صیاد است. صیاد هزاران قصه برای روایت داشت و ایکاش بیشتر می دیدیم. او که از نزدیک صیاد را به چشم دیده بازی علی سرابی را درنقش صیاد قابل احترام اما ناکافی می داند ازسویی عرفانی مستندساز و کارگردان تلویزیون بازی سرابی را تنها نقطه ی قوت فیلم می داند. اینها و صدها گفتگوی دوستانه و گاهی تند در پیاده روی چارباغ و روبروی سینماهای جشنواره و تجربه ی منظم پانزده دوره برگزاری آن حکایت از یک چیز دارد . جشنواره ی فیلم فجر در اصفهان دیگر به سن تکلیف رسیده . تکلیفی روشن برای مسولین سینمایی اصفهان مشخص کرده است. جشنواره ها را از اصفهان نمی توان گرفت و نظم و کیفیت برگزاری آن حالا دیگر انتظارات هنرمندان و هنردوستان این شهر را بالابرده است و قطعا با نگاه تخریبی حتی از طریق رسانه نمی‌توان این تلاش در برگزاری را زیر سئوال برد.