کجاست غیرت مردان حماسه؟ کجاست فریاد عدالت، آن آذرخش خونین که از لب‌های علی(علیه السلام) می‌جهید؟ آنان که به نام دین، در سایه قدرت آرمیده‌اند، شلاق بر دستان بسته بانوان عفیفه می‌زنند و نام شریعت را به ننگ می‌آلایند.

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران، ای مدعیان عدالت، عمامه‌هایتان را بالاتر بگذارید! در سرزمینی که نام علی(علیه السلام) بر تارک آن می‌درخشد، حریم حجاب شکسته می‌شود و ناموس زینب(سلام الله علیها) در محاصره قانون‌های وارونه، تحقیر می‌گردد. خون غیرت در رگ‌هایتان چگونه منجمد شد که بر زخم ایمان نمک می‌پاشید و به نام امنیت، بر چادرهای خاکی یورش می‌برید؟

این رسم عدالت نیست، که حق‌جویان را به زنجیر بسته و دست‌های ظلم را گشوده‌اید. عمامه‌هایتان را بالاتر بگذارید! که زخم حجاب، زخمی ست بر پیکر ایمان. آگاه باشید ناله نجیب زادگان، آوای عدالت‌خواهی است. علی(علیه السلام) زنده است در تپش‌های خون‌خواهانه حقیقت و شما در مرداب خاموشی وجدان غرق شده‌اید.

آیا این است عدالت در دیار اسلام؟ ای مدعیان دیانت و پاسداران شریعت! آیا از عدالت است که دختران خود را در سایه عفاف و امنیت می‌پوشانید و دختران این دیار را به دست طوفان ابتذال می‌سپارید؟

ای بیداران! آیا رواست که خود در حریم پاکی آرام گیرید و حریم دیگران را در توفان بی‌هویتی بر باد دهید؟ چگونه است که برای دخترانتان عفاف زینت است و برای دیگران اسارت؟

 تاریخ ۶۱ هجری در سال ۱۴۰۳ در هم تنیده و تکرار شد، خطبه زینب (سلام الله علیها) هنوز پژواک دارد و کاخ نهج‌البلاغه‌خوانان بی‌عمل را می‌لرزاند؛ آنجا که خطاب به یزید ملعون می فرماید أمن العدل یابن الطلقاء…!!!؟

آیا عدالت است که بر مسند نشستگان امروز به تآسی از آزادشدگان دیروز خانواده شأن در سایه حجاب در عزت و حرمت باشند و برای ناموس این دیار و دخترکان مظلوم نسخه  رها شدگی بپیچند؟

بله، خطبه دختر امیرالمومنین «علیه السلام» فریادی است از ژرفای مظلومیت و اوج شجاعت،  بانگ حق‌طلبی او تا همیشه در گوش تاریخ می‌پیچد و وجدان‌های خفته را بیدار می‌کند.

سحر مشایخی – توانخواه