تربیت فرزندان صالح و سالم در متن وصیت‌نامه شهید منوچهر احمدی‌آرام از استان کرمانشاه ذکر شده و در بخشی از این اسناد نورانی آمده است: فرزندانی صالح و سالم را تحویل اجتماع دهید.

شهادت از واژه‌های مقدس الهی است و برای عروج انسان‌های بزرگی به‌کار برده می‌شود که به مفهوم ارزشمند آن در جهان پی بردند و جهاد در راه‌ اسلام و آرمان‌های انقلاب را از وظایف دینی خود دانستند.

“شهید” در لغت به معنی حاضر، ناظر و… به افرادی که براساس حجت شرعی قطره‌های وجودشان را به اقیانوس بیکران عالم عرفانی شهود پیوند زدند، تعبیر می‌شود که لذت این نوع زندگی جاودانه را فقط آنان می‌دانند که راه به چشمه مقصود و منبع وحی الهی و آسمانی برده‌اند.

شهیدان در راه خدا و برای سعادت جامعه جان خود را فدا کردند و هر چند پاداش اصلی خود را از خداوند بلند مرتبه دریافت می‌کنند، اما بنا بر حکم عقل، جوامع نیز به لحاظ حقی که شهیدان بر گردن آنان دارند، مدیون خون شهدا هستند و باید در این راستا با همه وجود دِین خود را در قبال شهدای معظم ایفا کنند.

سوره‌های مبارکه فراوانی از قرآن کریم به زنده بودن شهدا و نظارت آنان بر اعمال آحاد جامعه اشاره دارد، همچنین در چندین آیه نیز ( از جمله سوره بقره، آیه ۱۵۴) به همراه سایر روایت‌های معتبر از پیامبر(ص) و ائمه معصوم(ع) به صراحت به موضوع زنده بودن شهدا و بهره‌مندی آنان از روزی نزد پرودگار متعال تاکید دارد.

براساس این گزارش، خبرگزاری فارس استان کرمانشاه بنا بر رسالت و تعهدی که در پرداختن به مباحث دینی و اعتقادی برای آگاهی‌رسانی بیشتر در این زمینه به افراد جامعه دارد، با انتشار وصیت‌نامه‌های روشنگر و نورانی از شهدای والامقام در راستای اشاعه دستورات الهی و با هدف آشنایی نسل آینده‌ساز کشور با اهداف شهیدان که با ولایت‌مداری از کشور دفاع کردند، تلاش و به‌وظیفه خود عمل می‌کند.

خبرگزاری فارس استان کرمانشاه طی سال‌های گذشته نیز با انتشار صدها گزارش، خبر، مصاحبه و… در مورد زندگی‌نامه و وصیت‌نامه شهدای والامقام و انتشار سخنان خانواده‌‌های معظم شهدا در مورد ایمان والای شهیدان برای اشاعه فرهنگ ایثار و شهادت تلاش کرده است.

“وصیت‌نامه شهید منوچهر احمدی‌آرام”

«إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا»

سوره‌ی فتح ، آیه ۱ ما تو را پیروزى بخشیدیم [چه] پیروزى درخشانى (۱).

با سلام و درود به پیشگاه آقا امام زمان ولی‌عصر(عج)

پدر و مادر عزیزم! نمیدانم از کجا شروع کنم. با روی خوش سلامی گرم و صمیمانه تقدیم می‌دارم و امیدوارم آخرین سلام فرزندتان را پذیرا باشید.

پدر عزیزم! می‌دانم از بدو تولد فرزندان تا وقتی به سن بیست و سه سالگی برسد، چقدر باید برایش زحمت بکشی. از لحاظ مادی باید شکمش سیر شود و از جنبه معنوی باید آن را آن قدر زیر نظر داشت که به راه‌های انحراف کشیده نشود و فردی صحیح، سالم و صالح به جامعه تحویل داد و وارد اجتماعش کرد.

پدر! درست است که خودم فرزندی نداریم و نمی‌دانم کشیدن این همه زحمت چقدر سخت است؟ چقدر سخت و مشقت‌زا است، ولی درک آن را دارم.

پدر! حالا موقع آن بود باغبانی که بعد از چندین سال زحمت می‌خواهد زیر سایه درختی که خودش زحمت آن را کشیده بود، بنشیند و رفع خستگی کند که ناگهان طوفان اجل برمی‌خیزد و درخت را می‌شکند!

افسوس پدر که اجل مهلت نداد که جوابگوی یک‌صدم از آن همه زحمات شما باشم.

پدرم! با دلی پر از آرزو به درگاهت پناه آوردم و تقاضای بخشش و عفو می‌کنم.

پدر! امیدوارم که صبور باشی که خداوند صابران را دوست دارد. هر چند که لازم به گفتن نیست.

پدر! من شکر خدا را به جا می‌آورم و افتخار می‌کنم برای همچون پدری مثل شما و امیدوارم دیگر برادران و خواهرانم را صد برابر بهتر از من تحویل جامعه دهید و وارد اجتماع کنید.

پدرم! پدرم! پدرم عزیزم! حلال کن. فرزندت تقاضای حلالیت دارد.پدر و مادرم! روحم! زندگیم! مادر عزیزم!

سلام مادر! همان‌طوری که رسول خدا پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:‌ «بهشت زیر پای مادران است». مادر! این واقعیتی است انکار نشدنی.

مادر! نمی‌دانم زحمات شما را با چه زبانی بیان کنم؟

مادر! مادر! زندگیم! آیاد فردی می‌تواند جوابگوی این زحمات باشد؟ نتوانستم جوابگوی ذره‌ای از زحمات شما باشم. شرمنده و شرمسار هستم.

«مادرم! تنها تقاضایی که دارم این است که صبور باشی که خداوند صابران را دوست دارد و همچون حضرت فاطمه(س) برادرانم و خواهرانم را تربیت و با سربلندی تحویل اجتماع بدهید و وارد اجتماع کنید.

مادرم! با داشتن مادری همچون شما عالم، با تربیت، با اخلاق، صبور و مهربان افتخار می‌کنم.

مادرم با روی خجل و شرمسار به درگاهت روی آورده‌ام و تقاضای عفو و بخشش می‌کنم.

مادر! فرزندت تقاضای حلالیت دارد، مادر!

شهید منوچهر احمدی‌آرام فرزند حیدر در تاریخ دهم خرداد ماه، سال ۱۳۴۲ در اسلام‌آ‌باد غرب متولد و پس از جانفشانی در راه دفاع از ارزش‌های انقلاب، اسلام و نظام مقدس در تاریخ پنجم فروردین ماه، سال ۱۳۶۷ در منطقه سرپل‌ذهاب به درجه رفیع شهادت نائل شد.