حجت‌الاسلام مسعود عالی استاد حوزه و سخنران مذهبی در سخنرانی اظهار داشت: اگر کسی در مجالس اهل بیت (ع) شرکت کند و حتی حال گریه هم نداشته باشد، بهره خود را می‌برد. البته میزان استفاده و بهره‌ها متفاوت است. فردی بی‌استفاده از مجلس امام حسین (ع) خارج نمی‌شود.

عالمی که تمام سفرهای زیارتی خود را پیاده رفت

وی با اشاره به اینکه مرحوم شیخ عبدالله بختیاری معروف بود به شیخ عبدالله پیاده زیرا تمام سفرهای زیارتی عمر خود را با پای پیاده رفته بود، گفت: از قم تا مشهد، از مشهد تا کربلا، از کربلا تا نجف و … همه را با پای پیاده می‌رفت. برخی بزرگان همچون آیت‌الله بهاءالدینی و آیت‌الله بهجت که ایشان را می‌شناختند، می‌گفتند که او طی‌العرض هم دارد. او از لُرهای بختیاری بود و بسیار هم باصفا بود. او ۲۰ سال پایان عمرش را در قم بود.

فردی که فقط برای چای خوردن به هیأت می‌رفت

عالی گفت: او نقل می‌کرد که در دوران جوانی در یکی از جلسات ایام عاشورا، فردی را همیشه می‌دیدم. او در جلسه نه سخنرانی گوش می‌داد، نه به روضه توجه داشت و نه سینه‌زنی می‌کرد، او فقط برای چای خوردن به جلسه می‌آمد. او می‌گفت بارها او را در جلسات هم نجف و هم کربلا دیده بودم. زمانی که به جلسه‌ای می‌آمد تنها پذیرایی‌ها را می‌خورد و اصلاً اهل گریه نبود. او می‌گفت من از این فرد بدم می‌آمد و حس تنفر به او داشتم.

این سخنران مذهبی گفت: مرحوم پیاده تعریف می‌کرد که من به قم آمدم و یک مرتبه به حسینیه کربلایی‌های قم برای روضه رفته بودم و دیدم که این فرد هم حاضر است. او باز هم همان خصلت را داست و تنها دنبال چای خوردن بود.

تو که در هیأت فقط چای می‌خوردی! این جا را در برزخ از کجا آوردی؟

وی تصریح کرد: بعد از مدتی این فرد از دنیا می‌رود و مرحوم پیاده خبردار می‌شود. مرحوم پیاده می‌گفت: عالم قبر و برزخ او را به من نشان دادند. دیدم جایش بسیار خوب است. به او گفتم فلانی تو که در جلسات نه سینه می‌زدی، نه گریه می‌کردی و فقط در جلسات چای می‌خوردی؟ این جا و مکان برای تو چگونه به دست آمده است؟

عالی افزود: آن فرد گفت این مکان را امام حسین (ع) را به من داده و فرموده تا قیامت فعلاً اینجا باش، در قیامت بهتر از این را به تو خواهم داد.

مگر من چای غیر امام حسین(ع) را هم می‌خوردم؟

این سخنران مذهبی گفت: مرحوم پیاده می‌گفت: من به او گفتم تو که کاری نکردی، تنها چای می‌خوردی! امام حسین (ع) برای چی این‌ها را به تو داده است؟ او با تندی به من گفت: شیخ عبدالله مگر من چای غیر امام حسین (ع) را هم می‌خوردم؟ یعنی من چای نخورده نبودم اما می‌آمدم که چای امام حسین (ع) را بخورم. شیخ عبدالله می‌گفت من اینقدر حسرت می‌خوردم که چه اشتباهی می‌کردم. امام حسین (ع) چای خورش را هم قبول دارد و به او هم توجه دارد.