عدم ثبات سیاسی لیز تراس، نخست وزیر جدید بریتانیا به نظر آشکار می‌رسد؛ اما ساختار سیاسی انگلستان تا چه اندازه چنین عدم ثباتی را رقم می‌زند؟

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران،به نقل از خبرگزاری فارس،چه کسی فکر می‌کرد که رییس جنبش دانشجویی حزب لیبرال دموکرات؛ حزبی  چپ‌گرا و مخالف سلطنت پادشاهی در انگلستان، روزی رهبر حزب محافظه‌کار و نخست وزیر این کشور با داعیه حمایت از سلطنت شود؟

«مری الیزابت تراس» سومین نخست‌وزیر زن انگلستان که روزی در دانشگاه آکسفورد در یک گردهمایی دانشجویی از سلطنت پادشاهی در این کشور انتقاد می‌کرد به یکباره چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای کرد و به عضویت حزب محافظه‌کار که طرفدار پادشاهی در انگلستان است درآمد.

لیز تراس در سال ۱۹۹۴ زمانی که ۱۹ سال داشت با انتقاد از سلطنت پادشاهی در گفت: «ما لیبرال دموکرات‌ها به فرصت برای همه معتقدیم و به عدالت و عقل سلیم اعتقاد داریم.» این سخنان او پیرو سخنان دیگری با این مضمون بود که نمی‌تواند بپذیرد کسی برای حکومت کردن (پادشاهی) به دنیا آمده باشد.

این نخستین بار نبود که او با نظام سلطنت در انگلیسمخالفت می‌کرد؛ بلکه او که تا ۱۹ سالگی با این افکار بزرگ شده بود و پدر و مادر او که از افراد چپ‌گرا و اعضای فعال در کارزار خلع سلاح هسته‌ای در انگلستان بودند و او را با خود به تجمعات مختلف حزب چپ‌گرا و خلع سلاح هسته‌ای می‌بردند، بارها نسبت به سلطنت در انگلستان اعتراض کرده بود.  

بعد از انتشار مجدد این کلیپ، تراس گفت: «من تواناییآن را دارم تا از اشتباهاتی که مرتکب شده‌ام درس بگیرم و آن را ادامه ندهم.» اما سوال اساسی اینجاست که آیا تراس از اشتباهات گذشته است درس می‌گیرد یا او حرف‌هایش را بر اساس موقعیت‌های مختلف که به نفعش باشد، تغییر می‌دهد.

گرچه تراس بعد از انتشار مجدد این کلیپ به خبرنگاران گفت که بعد از این سخنرانی متوجه شده است که دلش نمی‌خواهد سلطنت در بریتانیا از بین رود. اما انتشار کلیپ مصاحبه او بلافاصله بعد از سخنرانی‌اش در آکسفورد نشان می‌دهد که تراس از سخنرانی خود پشیمان نبوده است.  

خانعلی زاده، تحلیلگر مسائل بین الملل درباره عدم ثبات سیاسی لیز تراس، گفت: به نظر می‌رسد که این موضوع ناشی از شرایطی است که در قاره اروپا اتفاق افتاده است. در قرن گذشته؛ زمانی که تراس فعال دانشجویی بود، جریانات جمهوری‌خواه در آنجا بسیار فعال بودند. فعالیت‌های دانشجویی در قرن بیستم در انگلستان آورده داشته است. گروه‌های چپ و گروه‌های جمهوری‌خواه در آن زمان بسیار فعال بودند و فعالیت آنها نیز جذاب بود.»

وی افزود: «در آن زمان صحبت از دموکراسی و مخالفت کردن با سلطنت صحبت‌های معتبری بوده است. هر چه انگلستان از آن روزها فاصله می‌گیرد، به دلیل فعالیت‌های رسانه‌ای، کارآمدی جمهوری‌خواهی و ضد سلطنت بودن کارآمدی و جذابیت خود را از دست می‌داد. از سوی دیگر تراس در آن زمان متوجه شد که اگر بخواهد در حکومت جایی داشته باشد و فعالیت‌های جدی در عرصه سیاسی را ادامه دهد، چاره‌ای جز پذیرش سلطنت ندارد.»