تیم ملی فوتسال زنان این روزها از نبود سرمربی و نیز تدبیر فدراسیون نشینان رنج می‌برد و این روند به نوعی فوتسال زنان را به طور کامل به انزوا و فراموشی برده است.

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران، ۱۶ دی ۱۴۰۰ بود که فرزوان سلیمانی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتسال زنان انتخاب شد. حاصل این انتخاب اعتراض سرمربیان باشگاهی به شیوه چینش تیم ملی و حتی گزینش نادرست فدراسیون برای انتخاب او به عنوان سرمربی بود.

اما دیری نپایید سلیمانی هم در ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ به دلیل نبود برنامه، اردو و حتی مسابقه برای تیم ملی فوتسال زنان ترجیح داد تا عطای تیم ملی را به لقایش ببخشد و سرمربی یک تیم لیگ برتری باشد.

موضوعی که همواره به عنوان یک چالش بزرگ در تیم ملی فوتسال زنان وجود داشت و هنوز هم به قوت خود باقی است.

مسیری که در سال‌های گذشته برای قهرمانی در آسیا با دستان طلایی ملی‌پوشان شکوفا شده بود اکنون با سکوت و بی‌توجهی فدراسیون‌نشینان در باتلاقی فرو رفته است که بیرون آمدن از آن بسیار دشوار است.

راهی که با زحمت و تلاش چندین و چند ساله دختران ایران و سرمربیان بزرگی چون شهرزاد مظفر و شهناز یاری ساخته شده بود، به ویرانه‌ای تبدیل شده است.

مسئولانی که با بی‌کفایتی مسیر موفقیت دختران این مرز و بوم را بستند و هنوز هم با وجود سروسامان گرفتن ریاست این فدراسیون گزینه‌ای برای هدایت تیم ملی فوتسال زنان ندارند و حتی فکری به حال آنها نمی‌کنند.

پاییز هم از راه رسیده و همچنان شاهد موفقیت ملی‌پوشان فوتسال مردان در جام ملت‌های آسیا هستیم اما هنوز خبری از تدبیر مسئولان جدید فدراسیون فوتبال برای از سرگیری برنامه‌های تیم ملی فوتسال زنان نیست.