درود خدا بر غیور مردان سرزمینان بر نوجوانانی که با غیرت و شجاعت و با دلهای پاکشان و خونشان ما را تا ابد مدیون خود کرده اند آیا با چنین شرایطی ما میتوانیم جوابگوی خونشان باشیم….. شرمندگی فقط برای ما مانده است….

پاسخ

شهید حیدرعلی فتوحی در دبیرستان شهدا هم کلاس من بود پسر خوش اخلاق و خوب و آرامی بود سال ۶۱ ما در کلاس سوم دبیرستان درس می خواندیم اوج دوران جنگ بود اواخر پاییز جمعی از هم کلاسان و دانش آموزان دبیرستان ما برای آموزش نظامی رفتند و چند هفته بعد برای خداحافظی و اعزام به جبهه به دبیرستان آمدند آن روز همه ما ناراحت بودیم که دوستانمان به جبهه می روند و ممکن است اتفاقی برای آنها بیفتد مدتی بعد در نیمه بهمن عملیات والفجر مقدماتی انجام شد چند روز بعد خبر رسید که تعدادی از دوستان ما اسیر یا مفقود و شهید شده اند از جمله حیدرعلی فتوحی… روزها در انتظار خبری از او بودیم شاید اسیر شده باشد ولی بعد از مدتی فهمیدیم مفقودالاثر شده… سالها بعد جنگ پایان یافت اما از شهید فتوحی خبری نشد… بالاخره بعد از چهل سال پیکر او به میهن بازگشت… و خاطره آن روزها و دوستان از دست رفته امان بار دیگر ما را به آن دوران برد دوره ای که برای نسل کنونی قابل تصور نیست… یادش گرامی

پاسخ