تنهایی با مسائل روانی مانند افسردگی، اضطراب و مشکلات سلامت جسمانی مرتبط است؛ تاثیر این موارد بر مرگ و میر با کشیدن بیش از ۱۰ نخ سیگار در روز برابری می کند. از زمان شروع همه گیری ویروس کرونا تنهایی و اثرات آن مشکلات بیشتری را به وجود آورد.

موارد متعددی برای کمک به محافظت در برابر آسیب های ناشی از تنهایی پیشنهاد شده است که یکی از آنها ارتباط اجتماعی است یعنی احساس تعلق و نزدیکی فرد به شبکه ای از افراد و به طور کلی جامعه.

مورد دیگر تنظیم هیجان بین فردی است که توصیف می کند یک فرد چقدر از ارتباطات اجتماعی برای کمک به حفظ یا بهبود وضعیت عاطفی خود استفاده می کند.

مایتال نتا از نبراسکا و نیک هارپ فارغ التحصیل دکترا بررسی کردند که چگونه این دو مورد که نام بردیم، به طور جداگانه یا ترکیبی، ممکن است بر اندازه تنهایی و تأثیرات آن در اوایل کووید-۱۹ تأثیر گذاشته باشند. این دو محقق تحقیقی را شامل ۵۶۵ شرکت‌کننده در سه مقطع زمانی انجام دادند.

از شرکت‌کنندگان نظرسنجی‌هایی انجام شد که تنهایی، ارتباط اجتماعی و تنظیم احساسات بین‌فردی آنها را ارزیابی می‌کرد.نظرسنجی دیگر در مورد اشتراک‌گذاری احساسات مثبت و منفی آنها سؤال می‌کرد.

همانطور که انتظار می‌رفت، شرکت‌کنندگانی که احساسات بیشتری از تنهایی را ابراز می‌کردند، منفی‌گرا ‌تر بودند. دانشمندان اشاره کردند که منفی‌گرایی می‌تواند پیامدهای روانی ناشی از تنهایی را بیشتر کند.

 ارتباط بین تنهایی و منفی گرایی در میان افرادی که به طور کلی ارتباط اجتماعی متوسط تا بالا دارند تا حدودی کمتر بود. اما در میان شرکت‌کنندگانی که به طور منظم تجربیات عاطفی مثبت را با دوستان و خانواده به اشتراک می‌گذاشتند، این ارتباط بیشتر کاهش یافت.

تحقیقات آینده می تواند به تأیید اینکه آیا تنهایی واقعاً باعث افزایش منفی گرایی شده یا خیر کمک کند. به گفته محققان، مداخلاتی که به اشتراک گذاری تجربیات عاطفی مثبت کمک کند، ممکن است نسبت به رویکردهای مرسوم در مهار جنبه های منفی تنهایی موثرتر باشد.