فرقی نمی‌کند آغازِ هفته باشد یا پایانش…صبح باشد یا شب…بذرِ امید؛نه وقت می‌شناسد،نه موقعیت…هر وقت بکاری؛شبیهِ لوبیایِ سحر‌آمیز،با اولین طلوعِ آفتابِ خواستن؛جوانه می‌زند…و تا آسمانِ موفقیت و توانستن،اوج می‌گیرد…هرگز نااُمید نباش…!نااُمیدی، تیشه‌ی بی‌رحمی‌ستبه جانِ ریشه‌ی شعور و خوشبختی‌ات…پس تا دیر نشده،بذرِ جادوییِ امیدت را بکار،و معجزه‌هایت را درو کن.. گوینده: اکرم کریمی