حمایت از رئیس‌جمهور و دولت خدمتگزارهمراهی و اتحاد در برابر دشمن با تشبیه به «جنگ دوازده‌روزه» افزایش ارتباط معنوی با خدا برای امنیت، عافیت و طلب کمک در امور مختلف پرهیز از اسراف در آب، نان، گاز، بنزین و مواد خوراکی

بند اول

«از رئیس‌جمهور محترم و دولت خدمتگزار حمایت کنیم.»

ارتباطات سیاسی

این بند نمونه‌ای از «تقویت پشتوانهٔ سیاسی» است. در سیاست‌گذاری ارتباطی، چنین پیام‌هایی برای تثبیت اعتماد عمومی و کاهش فاصلهٔ دولت و مردم به‌کار می‌رود. این نوع توصیه، نقش یک پیام پشتیبان دارد که با هدف افزایش هم‌راستایی افکار عمومی با مدیریت اجرایی منتشر می‌شود.

جامعه‌شناسی

در نظریهٔ نظم اجتماعی، حفظ انسجام سیاسی یک عنصر کلیدی برای جلوگیری از واگرایی نقش‌ها در ساختار اجتماعی است. حمایت از دولت به‌عنوان یک «هنجار تثبیت‌کننده» عمل می‌کند و جامعه را از ورود به چرخهٔ تعارض جلوگیری می‌کند.

روان‌شناسی اجتماعی

از نظر روان‌شناسی جمعی، این پیام محرک «هماهنگی با مرجع» است؛ یعنی مردم برای کاهش اضطراب اجتماعی و احساس ثبات بیشتر، به سمت هم‌سویی با مرکز تصمیم‌گیری حرکت می‌کنند. این مکانیزم باعث کاهش تنش‌های روانی در محیط سیاسی می‌شود.

بند دوم

«در برابر دشمن با هم باشیم؛ مثل دوران جنگ دوازده‌روزه.»

ارتباطات سیاسی

در پیام‌رسانی سیاسی، این نوع ادبیات با عنوان «قالب‌بندی تهدید بیرونی» شناخته می‌شود. هنگامی که خطر خارجی برجسته می‌شود، شکاف‌های داخلی در ذهن جامعه کوچک‌تر دیده می‌شود و یک روایت همبستگی شکل می‌گیرد.

جامعه‌شناسی

بر اساس تحلیل‌های جامعه‌شناسی کلاسیک، هنگامی که جامعه با تهدید مشترک مواجه می‌شود، نوعی «انسجام مکانیکی» به‌وجود می‌آید؛ یعنی مردم، بدون توجه به تفاوت‌ها، در یک «هویت جمعی» مشترک به هم می‌پیوندند. اشاره به نمونه‌ای از دوران جنگ، نقش نمادین در تقویت این انسجام دارد.

روان‌شناسی اجتماعی

در این بند، سازوکار «تقویت گروه خودی» فعال می‌شود. وقتی دشمن بیرونی تعریف می‌شود، احساس هم‌سرنوشتی، همکاری و فداکاری افزایش می‌یابد. این نوع پیام، هیجانات همبستگی و مسئولیت مشترک را در جامعه تقویت می‌کند.

بند سوم

«ارتباط با خدا را بیشتر کنید؛ برای باران، امنیت، عافیت و برای همه‌چیز از خدای متعال کمک بخواهید.»

ارتباطات سیاسی

در پیام‌های عمومی، پیوند دادن توصیه‌ها با مفاهیم دینی یک «چارچوب فرهنگی» ایجاد می‌کند که باعث افزایش پذیرش اجتماعی می‌شود. این بند پیام‌های سیاسی و اجتماعی را در بستری معنوی قرار می‌دهد تا وزن فرهنگی آن افزایش یابد.

جامعه‌شناسی

در جامعه‌شناسی دین، نقش دین در بحران‌ها به‌عنوان «تثبیت‌کنندهٔ روانی اجتماعی» شناخته می‌شود. این نوع پیام، جامعه را از فرسایش روانی در برابر فشارهای اقتصادی و اجتماعی محافظت می‌کند و عامل آرامش جمعی است.

روان‌شناسی اجتماعی

ارتباط معنوی و دعا، در علم روان‌شناسی، یکی از سازوکارهای مهار فشار روانی است. افراد با رجوع به منبع معنوی، احساس کنترل بیشتری پیدا می‌کنند، اضطراب‌شان کاهش می‌یابد و امید در ذهن آنها فعال می‌شود.

بند چهارم

«از اسراف اجتناب کنید؛ اسراف در آب، نان، گاز، بنزین، ارزاق و خوراکی‌ها.»

ارتباطات سیاسی

این بند نمونهٔ «هدایت رفتاری نرم» است. به‌جای قانون‌گذاری سخت، پیام سعی می‌کند رفتار مصرفی مردم را با توصیه و هنجارسازی تنظیم کند. این روش در مدیریت بحران منابع کاربرد فراوان دارد.

جامعه‌شناسی

مسئلهٔ اسراف وقتی در چند حوزهٔ حیاتی نام برده می‌شود، به سطح «مسئلهٔ اجتماعی» ارتقا پیدا می‌کند. این بند تلاش می‌کند الگوی مصرف مسئولانه را به یک «هنجار جمعی» تبدیل کند تا رفتار عمومی در یک مسیر مطلوب قرار گیرد.

روان‌شناسی اجتماعی

در علم رفتار جمعی، زمانی که یک رفتار نادرست به‌وضوح نام‌گذاری می‌شود و مثال‌های روشن ارائه می‌شود، هنجار اخلاقی فعال شده و فرد احساس مسئولیت بیشتری برای رعایت آن پیدا می‌کند. این پیام دقیقاً از همین سازوکار استفاده می‌کند.

جمع‌بندی نهایی
این چهار بند، در کنار یکدیگر یک «چارچوب چهاربعدی هدایت اجتماعی» می‌سازند:

• انسجام سیاسی
• انسجام امنیتی
• انسجام معنوی
• انسجام اقتصادی و رفتاری

به‌این‌ترتیب، پیام نه‌فقط توصیه‌ای ساده، بلکه یک بستهٔ هدفمند برای تنظیم ادراک، احساس و رفتار جامعه است.

تحلیل پایگاه خبری شهید یاران
🖊️ابراهیم باصری