همگرایی تهران-پکن موجب خشم آمریکا شده است

روزنامه اینترنتی «رای الیوم» در تحلیل سفر رئیس‌جمهور ایران به چین نوشت که این سفر گامی مهم در مسیر همگرایی سیاسی و اقتصادی بین تهران-پکن خواهد بود که موجب خشم آمریکا شده است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهید یاران، روزنامه اینترنتی «رای الیوم»، در تحلیلی کوتاه به اهداف سفر سه روزه آیت‌الله «سیدابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور ایران به چین پرداخته و آن را گامی مهم در مسیر همگرایی بین تهران-پکن در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی توصیف کرد.

در مقدمه این گزارش آمده است: ورود سیدابراهیم رئیسی به پکن در رأس یک هیات بلندپایه سیاسی و اقتصادی، برای اجرایی شدن توافق راهبردی یا همان «توافق جامع» بین ایران و چین خواهد بود؛ توافقی که مهم‌ترین گام در مسیر نزدیکی پکن و تهران خواهد بود.

گزارش رای‌الیوم به سخنان «محمد جمشیدی» معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور ایران در این باره اشاره کرده و نوشت: ما مشتاقانه منتظر همکاری‌های اقتصادی گسترده با چین بر اساس مشارکت راهبردی همه‌جانبه هستیم. راهبرد دولت جمهوری اسلامی ایران سیاست هم‌گرایی اقتصادی با محوریت منطقه آسیا است که مورد توجه ویژه قرار دارد.

در ادامه این گزارش می‌خوانیم: این توافقنامه تعامل اقتصادی و فرهنگی بین دو طرف را تضمین می‌کند و این توافق شامل ابتکار کمربند و جاده چین می‌شود. این یک طرح زیرساختی به ارزش تریلیون‌ها دلار، که از طریق آن چین قصد دارد شبکه گسترده‌ای از پروژه‌های زیربنایی از شرق آسیا تا اروپا را ایجاد کند.

رای‌الیوم در گزارشش افزود: این توافق خشم ایالات متحده را برانگیخته است، زیرا گزارش‌هایی مبنی بر تلاش آمریکا برای منصرف کردن ایران از دستیابی به آن از طریق فشار و تهدید وجود دارد. واشنگتن با نگرانی به افزایش سطح همکاری بین تهران و پکن می‌نگرد و آن را چالشی برای سیاست‌های خود در خاورمیانه می‌داند؛ همانطور که با نگرانی ارتقای سطوحی بی‌سابقه از روابط تهران و مسکو در تاریخ روابط دو طرف را پیگیری می‌‌کند.

در ۲۷ مارس ۲۰۲۱ «وانگ هی»، وزیر امور خارجه چین و «جواد ظریف» همتای ایرانی وقتش، در جریان سفر وزیر خارجه چین به تهران، سند همکاری جامع به ارزش ۴۰۰ میلیارد دلار را امضا کردند. مذاکرات بر سر این توافق در سال ۲۰۱۶ زمانی آغاز شد که «شی جین پینگ»، رئیس‌جمهور چین برای امضای توافقنامه همکاری جامع مشترک با ایران، به تهران سفر کرده بود.

این سند واکنش هایی را در داخل ایران در میان کسانی برانگیخت که آن را یک دستاورد استراتژیک در مسیر تضعیف هژمونی آمریکا می‌دانستند؛ در این میان کسانی نیز نسبت به آن ابراز تردید کرده و این توافق چین را به جزایر و پایگاه‌های نظامی ایرانی ارتباط دادند که بیش از یک مقام ایرانی این موارد را تکذیب کردند.