به نام خداجناب آقای مهاجریسلام علیکماخیراً نامه‌ای را در نقد توییت بنده به نام اصولگرایی و به کام اصلاح طلبی در ۸ بند نوشته و منتشر کردید. البته قصد پاسخ به مطالب شما را ندارم ولی چون در بند اول و آخر به دو آیه قرآن استناد کردید از باب وظیفه طلبگی دو نکته را […]

به نام خدا
جناب آقای مهاجری
سلام علیکم
اخیراً نامه‌ای را در نقد توییت بنده به نام اصولگرایی و به کام اصلاح طلبی در ۸ بند نوشته و منتشر کردید. البته قصد پاسخ به مطالب شما را ندارم ولی چون در بند اول و آخر به دو آیه قرآن استناد کردید از باب وظیفه طلبگی دو نکته را به عنوان تذکر عرض می کنم چرا که خدای متعال می فرماید: وَذَکِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّکۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ (ذاریات؛ ۵۵)

نکته اول اینکه شما به آیه “وَلَا یَجۡرِمَنَّکُمۡ شَنَـَٔانُ قَوۡمٍ عَلَىٰٓ أَلَّا تَعۡدِلُواْۚ” (مائده؛ ٨) اشاره کردید که موضوع آن عدالت است ولی شما آن را به انصاف تغییر دادید. فرق این دو را فروق اللغه چنین نوشته است: “ان الانصاف اعطاء النصف و العدل یکون فی ذالک و فی غیره …”
خود واژه گویا است که انصاف یعنی نصف کردن، نصف را دادن و نصف را گرفتن. ولی عدالت یعنی هر چیز را سر جای خود قرار دادن.
البته رعایت انصاف و عدالت هر دو نیاز به تقوی دارد که در این نوشته اگر خود شما می خواستید انصاف را رعایت کنید، مطالبتان را نصف می کردید، ۸ بند در دفاع از خانم بی حجاب نوشتید، باید ٨ بند هم در دفاع از خانم محجبه می نوشتید!
و اگر اهل عدالت بودید از کسی که خلاف شرع و خلاف قانون این کشور عمل کرده، با کمپین معاندین نظام (دوربین ما، اسلحه ما) هم سوء شده، اقدام به فحاشی و توهین نموده و در برابر واجب الهی مانع ایجاد کرده، دفاع نمی کردید. بنابراین خود شما علاوه بر فهم غلط و استفاده نابجا از آیه شریفه، نه انصاف را رعایت کردید و نه عدالت را، بلکه بر خلاف سفارش امیرالمؤمنین علیه السلام که فرمود: کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا (نهج‌البلاغه؛ نامه۴٧) به دفاع از اهل معصیت پرداختید!
فراموش نکنید کسی که به اعمال یک گروه راضی باشد، مثل کسی است که خودش همان عمل را انجام داده باشد چرا که امام علی علیه السلام می فرماید: اَلرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍ کَالدَّاخِلِ فِیهِ مَعَهُمْ. (نهج‌البلاغه؛ حکمت١۵۴)

دوم اینکه شما به آیه وَلَا تَزِرُ وَازِرَهٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ (اسراء؛ ١۵) اشاره کرده و چنین معنا کردید که هیچ کس گناه دیگری را به دوش نمی کشد در حالی که از این آیه غافل بودید؛ لِیَحۡمِلُوٓاْ أَوۡزَارَهُمۡ کَامِلَهٗ یَوۡمَ ٱلۡقِیَٰمَهِۙ وَمِنۡ أَوۡزَارِ ٱلَّذِینَ یُضِلُّونَهُم بِغَیۡرِ عِلۡمٍۗ (نحل؛ ٢۵) نه تنها بار خود را بصورت کامل به دوش می کشند بلکه بار کسانی را هم که گمراه کرده‌اند باید تحمل کنند.
وزر به معنای بار سنگین و مسئولیت است، بنابراین وزیر را وزیر می گویند چون بار سنگین مسئولیت به او سپرده شده است. بار مسئولیت مومنین هم در جامعه اسلامی کم نیست این دستور پروردگار متعال عالم است که فرمود: وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلِیَآءُ بَعۡضٖۚ یَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَیَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنکَرِ (توبه؛ ٧١) همه ما نسبت به اجتماع خود مسئولیم، بیان و استفاده از این ضرب المثل انحرافی “هر کسی را در قبر خود می گذارند” که از برخی افراد برای نفی فریضه امر به معروف شنیده می شود، از امثال شما بعید بود. ما در محضر پروردگار عالم باید پاسخگو باشیم نه تنها در مورد مناسک شخصی بلکه در مورد مسائل اجتماعی جامعه ای که در آن زندگی می کنیم. مگر نشنیدید که خدای متعال به حضرت شعیب فرمود من از قوم تو صدهزار نفر را عذاب می کنم، چهل هزار نفر از بدان و شصت هزار نفر از خوبان! سوال کرد بدها که معصیت کردند، خوب ها را چرا عذاب می کنید؟ فرمود: أَنَّهُمْ دَاهَنُوا أَهْلَ اَلْمَعَاصِی وَ لَمْ یَغْضَبُوا لِغَضَبِی 
چون با گنهکاران سازش کردند و از غضب من غضب ناک نشدند!!! (الکافی ج ۵، ص ۵۵)
جناب آقای مهاجری
این دو آیه را مختصراً توضیح دادم که بدانید آیات قرآن برای جداسازی حق از باطل است و شوخی نیست! إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ (طارق؛ ١٣و١۴) پس بهتر است شما هم به مباحث حزبی خود بپردازید و برداشت دین را به اهلش واگذار کنید.
از پرداختن به نکات دیگری که اشاره کردید عبور می کنم چون علاوه بر فقدان ارزش علمی، احتمالاً از سر عصبانیت یا با نگاه حزبی نگاشته شده و البته می دانیم این هم یک شیوه نخ نما در بین برخی از اهالی سیاست است که در نقد طرف مقابل، ضعف علمی خود را با تحقیر و تمسخر و هوچی گری جبران می کنند.
ایام عزت مستدام
احمد عبداللهی نژاد
١۴٠١/٠۵/٠١