صفحات خالی کتاب سال نو

خوب به یاد دارم که زاون قوکاسیان، کارگردان و نویسنده فقید ارمنی اصفهانی سینما که می‌گفت: عیدها را در اصفهان می‌مانم و کتاب‌های نو می‌خوانم.

به گزارش پایگاه خبری شهید یاران؛ زاون از دریچه لذت‌بردن از کتاب با نوگرایی و دانش‌افزایی به این مقوله می‌نگریست و می‌کوشید در کنار کارگردانی و تدریس دانشگاه، خودش هم کتاب بنویسد و دستی در آتش تغییروتحول درونی برای زندگی و کار مطلوب‌تر داشته باشد.

شما هم اگر می‌خواهید تغییرات واقعی در زندگی خود ایجاد کنید، باید مراحل خاصی را بگذرانید. عالی است که رؤیاهای بزرگ داشته باشیم. رؤیا دیدن، لذت‌بخش است. بااین‌حال، برای تحقق رؤیاهای خود باید کاری در مورد آنها انجام دهید، نه اینکه فقط رؤیاپردازی کنید.

سال نو مانند کتابی با صفحات خالی است. چگونه می‌خواهید این صفحات را پر کنید؟ برای انجام تصمیمات سال نو به چیزی بیش از الهام و تمایل موقت نیاز دارید.

روز صبح ما از نو به دنیا می‌آییم. آنچه امروز انجام می‌دهیم مهم‌تر از هر چیز دیگر است. چند روز بیشتر به شروع سال نو باقی نمانده است. هر سال، فروردین‌ماه، احساس امید به تغییر، به ساختن یک زندگی جدید و یک من جدید را برای ما به همراه دارد.

این احساسی فوق‌العاده است، زیرا این شروع جدید به ما فرصتی می‌دهد تا خودمان و زندگی‌مان را از نو بسازیم. این به ما اجازه می‌دهد که خودمان را قوی‌تر از قبل بسازیم، و سنگینی‌های سال قبل را رها کنیم و هر کاری که مایلیم را شروع کنیم.

فلسفه زندگی همین است، سرما می‌رود، غم می‌رود، تاریکی می‌رود، گرما می‌آید، شادی می‌آید، روشنی می‌آید. در جریان زندگی سکون معنا ندارد. همه چیز در گذر است، سکون، رخوت به بار می‌آید و رخوت، دست‌مایه همه بحران‌ها است. طبیعت باید جریان داشته باشد تا بیاموزیم که بگذریم. باید از همه چیز گذشت تا بتوان سبک‌بال و فارغ، زندگی را لمس کرد. بهار می‌آید، طبیعت نو می‌شود، درختان رنگ می‌گیرند.

ما هم باید خود را با جریان زندگی تطبیق داده و نو شویم و تجلی این نو شدن نباید تنها، در لباس‌های نو و خانه‌های از غبار روبیده نمایان شود. تازگی باید در ذهن رخ دهد. بزداییم خود را، از هر چه غم و نومیدی و سیاهی است. مغزمان را آب‌وجارو کنیم و با غذایی به نام انگیزه، ذهن را به منزلگاهی سترگ برای اندیشه‌های بی‌پایان خود بدل سازیم.

سال جدید، نشان از آغازی دوباره دارد، آغازمان را شکوهمند رقم بزنیم تا عظمت آغاز، پایانی بی‌پایان را برایمان به ارمغان بیاورد. نو شویم و ذهن را خالی از دردهای روزمره زودگذر سازیم تا آزاد و رها در جریان زندگی از طریق معرفت، به خود، برسیم که رسیدن به خود، حلال مشکلات چندروزه‌مان است.

سال جدید را نباید با غم شروع کرد، نوروز که می‌آید، همه چیز رنگ خوشی می‌گیرد، سال جدید باید فوق‌العاده شروع شود، چرا که سالی که نکوست از بهارش پیدا است و این بهار، باید بهار خوبی‌ها باشد. خوب شروع‌کردن نوروز و زندگی تازه به خودمان مربوط است، چون ما پرچم‌داران شیوه زندگانی خویشتنیم و فقط با اضافه‌کردن چاشنی شادی به روزهایمان می‌توانیم سرنوشتی رؤیایی برای خود بسازیم.

هنر بالاترین منزلت انسانی است. زندگی‌مان را به هنر گره بزنیم و از تک‌تک اقلیم‌هایش برای صحنه‌های نمایشمان استفاده کنیم که هنرمندانه زندگی‌کردن کم‌یاب، اما باشکوه است. زندگی‌تان چون شعر، ضرباهنگش چون سمفونی‌های بتهوون، لحظه‌هایش دراماتیک، گره‌هایش از شادی و عکس‌های یادگاری‌اش پر از عزیزانتان باد.

سؤال این است که آیا ما ادامه خواهیم داد و استقامت خواهیم کرد یا از برنامه‌ها و تصمیمات خود دست برداریم؟ آیا ما به رفتار همیشگی خود بر می‌گردیم و بدون ایجاد هیچ تغییر یا بهبودی به همان نوع زندگی ادامه می‌دهیم؟ تغییر، بهبود و موفقیت نیاز به پشتکار دارد. اگر می‌خواهید تغییرات واقعی در زندگی خود ایجاد کنید، باید مراحل خاصی را بگذرانید.

عالی است که رؤیاهای بزرگ داشته باشیم. رؤیا دیدن، لذت‌بخش است. بااین‌حال، برای تحقق رؤیاهای خود باید کاری در مورد آنها انجام دهید، نه اینکه فقط رؤیاپردازی کنید.

سال نو مانند کتابی با صفحات خالی است. چگونه می‌خواهید این صفحات را پر کنید؟ برای انجام تصمیمات سال جدید به چیزی بیش از الهام و تمایل موقت نیاز دارید.