آن روزها نام و نان بهایی نداشت و آنچه میدان دار بود، قیام بود و عروج.ماندن بی معنا بود و مردن در بستر، ننگی بزرگ.شهادت، شاهراهی به وسعت افق داشت. و فاصله خاک تا افلاک و کویر تا بهشت، یک میدان مین بود.خاکریزها، بوی بهشتِ مردانی را گرفته بود که سر به سر، تن به […]